«Ոսկե ծիրանում» հաղթանակն ինձ պարտավորեցնում է վերադառնալ Հայաստան

Դե, առաջին հերթին` դա ինձ համար մեծ պատիվ է: Երկրորդ` այժմ արդեն ես պետք է վերադառնամ այստեղ, և, միգուցե, ֆիլմ նկարահանեմ:

Դա ինչ-որ պարտավորվածություն է: Այո, ես արդեն մտածում եմ այդ մասին:

Կարելի է և այդպես ասել (ծիծաղելով): Ես մանրամասնորեն մտածում եմ սցենարը, հետո նկարահանումների գործընթացը, հետո գտնում եմ դերասանին և տալիս նրան կերպարը: Սա նման է քանդակագործության: Սկզբում ընտրում եմ քարը, հետո սկսում հղկել այն:

Այո: Մենք երկար ենք պատրաստվում, հետո, ինչպես արդեն գիտեք, ամեն ինչ բավականին արագ ենք անում:

Ես աշխատում եմ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի վերաբերյալ ֆիլմի վրա, հետո` կտեսնենք: Ես անընդհատ հետ հայացք եմ գցում պատմությանը: Չէ՞ որ յուրաքանչյուր րոպե մենք վերադառնում ենք պատմությանը:

Ոչ, ես չեմ կարծում, որ դա այդպես է: Դեռևս վաղ է այդ մասին խոսել: Ամեն ինչ լավ է:

Լավն է այն ֆիլմը, որը մտքեր է արթնացնում, վատն է` կարելի է ասել, հակառակը: Լավ ֆիլմում չպետք է լինի նաև կոպտություն և պաթոս:

Այո, իհարկե: Կան լավ ֆիլմեր, որոնք մեծ գումարներ են վաստակում:

Չեմ կարող ասել: Դրանք շատ են: Կարևոր չէ` ինչ արտադրության: Գլխավորն այն է, որ դրանք իմ մտքերն արթնացնեն:

Լավ ֆիլմեր նայելու հնարավորություն, ինչն իրենից ներկայացնում է երևանյան կինոփառատոնը: Փառատոնին մաղթում եմ նաև երկար կյանք և բարգավաճում: