Ռուս փորձագետն Էրդողանի հայտարարության մասին. Տանջամահ անել, կեղծիքով ու ստով պատել, հետո մի թեթև ներողությո՞ւն խնդրել

Ռուս փորձագետն Էրդողանի հայտարարության մասին. Տանջամահ անել, կեղծիքով ու ստով պատել, հետո մի թեթև ներողությո՞ւն խնդրել

PanARMENIAN.Net - Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրվա նախաշեմին ռուսական մամուլում հայտնվեցին հետևյալ վերնագրերը. «Էրդողանը ցավակցել է ХХ դարասկզբի հայերի ցեղասպանության զոհերի ժառանգներին »: Խոստովանեմ, որ առաջին արձագանքս դրական էր. վերջապես, սառույցը կոտրվեց, չէ որ սա միայն առաջին քայլն է…

Մենք՝ այս մոլորակի նորմալ մարդիկ, վաղուց էինք սպասում, որ Ցեղասպանության մեղավորների ժառանգները վերջապես ցույց կտան, որ ունակ են մարդավարի մտածել: Ուստի ադեկվատ վարքագծի ցանկացած ակնարկ հասկանալի հուզում է առաջացնում: Շատ կուզենայի ուրախանալ նրանց համար՝ այն թուրքերի, որոնք վերջապես ընդունեցին իրողությունն ու նույնպես պատրաստ են ամեն ինչ անել, որպեսզի երեխաները, կանայք, անզեն գյուղացիներն այլևս երբեք և ոչ մի տեղ վայրագ ստահակների զոհը չդառնան:

Բայց ուրախալի կանխազգուցումը շուտով հոդս ցնդեց: Այդպես լինում է, երբ առաջ է գալիս տրամաբանությունը: Ի՞նչ է իրականում թաքնված Էրդողանի «ցավակցության» ետևում: Ճիշտն ասած, ես թքած ունեմ քաղաքագիտական վարկածների վրա: Ինձ համար կարևոր չէ, թե դա ժեստ էր ուղղված Օբամային, թե ինչ-որ բազմանշանակ ակնարկ Պուտինին, ներքին վերնախավերի վրա ազդելու փորձ թե արտաքին քաղաքական գործողություն: Կարևոր է մեկ բան՝ նման տիպի հայտարարությունները ոչ մի իրական կապ չունեն Արևմտյան Հայաստանի ու Օսմանյան կայսրության տարածքում XIX դարի վերջում ու XX դարի սկզբում տեղի ունեցած իրական իրադարձությունների հետ: Չեն արտացոլում դրանք ու անկեղծ ցավ չեն պարունակում՝ թե այդ ինչ են արել խելահեղ կատաղության մեջ իրենց ազգակիցները:

«Կիսաճանաչման», «առանձին փաստերի դատապարտման» այս խաղերը, բոլոր այդ մշուշտ «ցավակցություններն», ու ակնարկները, վերապահումները՝ ճշգրիտ, վերլուծական դեպարտամենտների աշխատակիցների մշակած ելույթներ են, բայց այս ամենը տղամարադավարի չէ: Մարդկային չէ:

1,5 մլն գազանաբար սպանվածներ, նահատակներ, խոշտանգվածներ՝ նրանց անհնար է մոռանալ, թաքցնել գրասեղանի դարակում, ջնջել կոշտ սկավառակից: Բայց պարզվում է, որ այս ամենը կարելի է սակարկության հանել ու սակարկել: Չճանաչման խաղերը՝ այստեղ տեսնում են, այնտեղ չեմ տեսնում, փարիսեցի պատմաբանները, որոնք փորձում են մանկան դիակները թաքցնել կեղծ ձևակերպումների պղտոր ջրերում, հարյուր տարվա ընթացքում դարձել են շահավետ ինդուստրիայի մի մասը: Կեղտոտ թուրքական շուկայի պես մի բանի են վերածվել, որտեղ կեղծ ոսկե զարդերի փոխարեն հրամցնում են կեղծ «քաղաքական նպատակահարմարությունը»: Տանջամահ անել, կեղծիքով ու ստով պատել, իսկ հետո մի թեթև ներողություն խնդրե՞լ: Այդպես չեղավ, ընկեր Էրդողան: Նորմալ մարդկանց աշխարհում նման վարքագիծն անվանում են խաբեություն, կամ ավելի բնորոշ բառով՝ վախկոտություն:

Նախօրեին վարչապետ Էրդողանը հանդես եկավ հայտարարությամբ՝ նվիրված Հայոց ցեղասպանության 99-ամյակին: «Հույսով և հավատով, որ նմանատիպ սովորություններ ու ավանդույթներ ունեցող հին ժողովուրդները, որոնք միևնույն, բարդ աշխարհագրական տարածքին են պատկանում, կարող են միասին ու արժանի կերպով հիշել իրենց անցյալն ու կորուստները: Մենք ցանկանում ենք, որ 20-րդ դարի սկզբին զոհված հայերի հոգիները խաղաղությամբ հանգչեն, իսկ նրանց թոռներին հայտնում ենք մեր ցավակցությունը: Մենք հիշում ենք Օսմանյան կայսրության բոլոր քաղաքացիներին, ինչ կրոն էլ նրանք դավանեն և ինչ ազգության էլ պատկանեն, որոնք զոհվեցին այդ շրջանում նման պայմաններում: Թող հանգչեն խաղաղությամբ», -հայտարարել է նա:

Դենիս Դվորնիկով, «Ռուս-հայկական համագործակցության» անդամ
Հայոց ցեղասպանություն

Հայոց ցեղասպանությունը, որն իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ., XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` մոտ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:

Դեռևս Ցեղասպանության իրագործման տարիներին` 1915-23թթ. տերությունները ընդունեցին հայերի կոտորածը դատապարտող բանաձևեր: ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) նմանատիպ բանաձևեր է ընդունել, սակայն դա չկասեցրեց Օսմանյան կայսրության գործողությունները: 1915թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես եկան համատեղ հռչակագրով` դատապարտելով հայերի բնաջնջումը:

Աշխարհի շատ երկրներ և ազդեցիկ միջազգային կազմակերպություններ ճանաչել և դատապարտել են Հայոց ցեղասպանությունը: Պաշտոնապես առաջինը Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել և դատապարտել է Ուրուգվայը 1965թ-ին: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրախորհրդարանը, ՄԱԿ-ի խտրականության կասեցման և փոքրամասնությունների պաշտպանության կանխարգելման ենթահանձնաժողովը, ՄԱԿ-ի ռազմական հանցագործությունների գծով հանձնաժողովը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: Հայերի ոչնչացումը պաշտոնապես ցեղասպանություն են ճանաչել Ֆրանսիան, Ավստրիան, Իտալիան, Գերմանիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Շվեյցարիան, Ռուսաստանը, Լեհաստանը, Լիտվան, Հունաստանը, Սլովակիան, Կիպրոսի Հանրապետությունը, Լիբանանը, Ուրուգվայը, Արգենտինան, Վենեսուելան, Չիլին, Բոլիվիան, Կանադան, Վատիկանը, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Գերմանիան, Պարագվայը, Սիրիան և ԱՄՆ-ի 45 նահանգ:

Բելգիայում և Շվեդիայում Հայոց ցեղասպանության ժխտման համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված (45 հազար եվրո տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում): 2006թ. հոկտեմբերի 12-ին Ֆրանսիայի խորհրդարանն օրինագիծ ընդունեց, որի համաձայն Հայոց ցեղասպանության ժխտումը կքրեականացվի, ինչպես Հոլոքոսթը:

Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը և վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին և արտաքին քաղաքականություն: Թուրքական պետության գործողությունները ներկայացվում են որպես «բռնագաղթ»` հայերի անվտանգությունն ապահովելու նպատակով: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուկը:

 Ուշագրավ
Այս գերեզմանատանն են ամփոփված այնպիսի նշանավոր հայերի մարմինները, ինչպիսինք են Վիլյամ Սարոյանն ու Սողոմոն Թեհլերյանը
«Կշարունակենք այն վնասի հատուցման ուղիների քննարկումը, որը հասցնում է այդ աննախադեպ ճնշումը»,–ասել է նա
ՀՀ և Ադրբեջանի միջև խաղաղ բանակցություններին և կարգավորմանը վերաբերող հարցերը չեն քննարկվելու
«Այն անպայման կցուցադրվի, սակայն պարզ չէ, թե երբ»,–ասել է Սեիդովը
---