Քուրդ գործիչ. Ուրիշի տարածքում պետություն չես հիմնի` հայկական հողերը մի օր պետք է պատկանեն հայերին

Քուրդ գործիչ. Ուրիշի տարածքում պետություն չես հիմնի` հայկական հողերը մի օր պետք է պատկանեն հայերին

PanARMENIAN.Net - Գերմանիայում գործող թուրքական «Միություն ընդդեմ ցեղասպանության» կազմակերպության ներկայացուցիչ Մահմութ Ուզունին Հայաստանում լրագրողների հետ հանդիպմանն ասել է, որ 100 տարի անց հայ ժողովուրդը վերջապես պետք է բարձրացնի պահանջատիրության հարցերը և մի կողմ դնի ճանաչման հարցը: Վերջինս ընդգծել է, որ ինքը, լինելով ազգությամբ քուրդ, ամաչում է, որ 100 տարի առաջ իր հայրենակիցներից շատերը մասնակցել են հայերի բնաջնջման գործին, հայտնում է Tert.am-ը:

«Մի բան կարող եմ ասել, որ մի ժողովրդին պատկանող տարածքում չի կարող մեկ այլ ժողովուրդ ապրել ու պետություն հիմնել, ինչպես հիմա քրդերն են դա ցանկանում անել ու անունը դնել Քրդստան: Դրանք հայկական հողեր են և մի օր պետք է պատկանեն հայ ժողովրդին»,- ասել է նա և պատմել, որ դեռ 100 տարի առաջ իր պապերի գյուղը` Քըրքզրան, հայտնաբերելով մոտակա քարանձավում ապրող հայերին, հյուրընկալել է, ապաստան տվել իրենց տներում և թույլ չտվել զինվորականներին ձեռք բարձրացնել նրանց վրա:

Նա վստահեցրել է, որ ինքը իր պապերի գեներն է կրում և ուզում է բարեկամների պես ապրել հայերի հետ:

Մահմութ Ուզունին նաև նշել է, որ լինելով աշխարհի տարբեր ծայրերում և խանութներում տեսնելով վաճառվող նուռ, հետաքրքրվել ու իմացել է, որ բոլորը բերվում են այն վայրերից, որտեղից 100 տարի առաջ գաղթել են հայերը և իրենց հետ տարել սերմերը:

«Ես այսօր աշխարհի 5 մայրցամաքներից ինձ հետ 5 նուռ են բերել, որոնք պետք է միավորվեն Հայաստանում: Այս հինգ նռերը խորհրդանշում են հայկական հարցը, որն իմ կարծիքով բաղկացած է 5 մասից` բռնազավթված Արևմտյան Հայաստան, բռնազավթված կամ շրջափակված Արևելյան Հայաստան, Արցախ, Նախիջևան և Ջավախք: Հայի այսօրվա առաքելությունն է` միավորել հայկական այս 5 տարածքները և ապրել այնպես ինչպես ապրում էր ավելի քան 100 տարի առաջ»,- ասաց նա:

Այնուհետև «Միություն ընդդեմ ցեղասպանության» կազմակերպության ներկայացուցիչը ներկայացրել է իրենց կազմակերպության հայտարարությունը, որում ասվում էր, թե իրենք հայց են ներկայացնում ընդդեմ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի, որոնք շրջափակման մեջ են պահում Հայաստանը, ինչպես նաև այն երկրներին, որոնք զինում կամ տնտեսապես աջակցում են այս երկու պետություններին:

Հայոց ցեղասպանություն

Հայոց ցեղասպանությունը, որն իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ., XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` մոտ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:

Դեռևս Ցեղասպանության իրագործման տարիներին` 1915-23թթ. տերությունները ընդունեցին հայերի կոտորածը դատապարտող բանաձևեր: ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) նմանատիպ բանաձևեր է ընդունել, սակայն դա չկասեցրեց Օսմանյան կայսրության գործողությունները: 1915թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես եկան համատեղ հռչակագրով` դատապարտելով հայերի բնաջնջումը:

Աշխարհի շատ երկրներ և ազդեցիկ միջազգային կազմակերպություններ ճանաչել և դատապարտել են Հայոց ցեղասպանությունը: Պաշտոնապես առաջինը Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել և դատապարտել է Ուրուգվայը 1965թ-ին: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրախորհրդարանը, ՄԱԿ-ի խտրականության կասեցման և փոքրամասնությունների պաշտպանության կանխարգելման ենթահանձնաժողովը, ՄԱԿ-ի ռազմական հանցագործությունների գծով հանձնաժողովը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: Հայերի ոչնչացումը պաշտոնապես ցեղասպանություն են ճանաչել Ֆրանսիան, Ավստրիան, Իտալիան, Գերմանիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Շվեյցարիան, Ռուսաստանը, Լեհաստանը, Լիտվան, Հունաստանը, Սլովակիան, Կիպրոսի Հանրապետությունը, Լիբանանը, Ուրուգվայը, Արգենտինան, Վենեսուելան, Չիլին, Բոլիվիան, Կանադան, Վատիկանը, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Գերմանիան, Պարագվայը, Սիրիան և ԱՄՆ-ի 45 նահանգ:

Բելգիայում և Շվեդիայում Հայոց ցեղասպանության ժխտման համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված (45 հազար եվրո տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում): 2006թ. հոկտեմբերի 12-ին Ֆրանսիայի խորհրդարանն օրինագիծ ընդունեց, որի համաձայն Հայոց ցեղասպանության ժխտումը կքրեականացվի, ինչպես Հոլոքոսթը:

Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը և վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին և արտաքին քաղաքականություն: Թուրքական պետության գործողությունները ներկայացվում են որպես «բռնագաղթ»` հայերի անվտանգությունն ապահովելու նպատակով: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուկը:

 Ուշագրավ
Նա հավելել է, որ որևէ երկիր չի կարող վիճարկել որևէ այլ երկրի մարտունակ բանակ ունենալու իրավունքը
Նա նաև ասել է, որ Հայաստանի և Վրաստանի միջև սահմանազատման աշխատանքները վերսկսելու պայմանավորվածություն կա
Նրա գնահատմամբ՝ մտահոգիչ է նաև հատվածական սահմազատում և սահմանագծում իրականացնելը
Դեսպանը նաև հրապարակել է Politico-ի հոդվածը «Thales» ընկերության ֆրանսիական ռադարների մասին
---