Երևանի իշխանության համար պայքարի մեջ մտած վեց կուսակցություններն ու մեկ կուսակցությունների դաշինքը մի բակից մյուսն են շտապում՝ գրավելու երևանցիների սրտերն ու վաստակելու նրանց ձայնը: Ավագանու ընտրությունների քարոզարշավի համար էլ որոշ ուժեր չեն խնայում իրենց քսակի պարունակությունը և ներդնում են բոլոր ռեսուրսները՝ ամենալավ քարոզարշավն անելու համար: Իսկ թե ինչ ռեսուրսներ ունեն, գոնե պաշտոնական մասով, ինչի՞ շնորհիվ են կարողանում գումարներ շռայլել երևանցիների աչքին ամենալավը երևալու համար, կարելի է իմանալ Կենտրոնական ընտրական հանձաժողով ներկայացրած գույքի և ֆինանսական միջոցների հայտարարագրերից: Եվ այսպես, հաշվում ենք քաղաքային հնարավոր իշխանությունների փողերը:

ՀՀ նախագահական ընտրությունների քարոզարշավի մեկնարկից մինչև արդյունքների ամփոփման վերջին օրը ու դրանից հետո դեռ երկար ժամանակ էլ երկրի իշխանությունները շունչները պահած անում են ամեն բան, որ ընտրությունները լինեն ազատ, արդար և թափանցիկ: Դա անում են, քանի որ հաշվետվություն պետք է ներկայացնեն սեփական հասարակությանն ու միջազգային հանրությանը: Երկրորդին գոհացնելու համար ջանք չի խնայվում: Միջազգային հանրությունը իր «զինվորներին» է ուղարկում Հայաստան` որպեսզի նրանք աչքները չորս արած հետևեն ընտրությունների ընթացքին, ֆիքսեն ամեն բան և վերջում հայտնեն իրենց հեղինակավոր կարծիքը: Թե ինչպիսին կլինեն նրանց զեկույցները, կարելի է պատկերացնել: Հավանաբար այս անգամ էլ դրանցում կլինի «ֆիրմային» «քայլ առաջ»-ը:

Անիմաստ կամ իմաստավորված նախագահական ընտրությունների քարոզարշավը շարունակվում է և դեռ 18 օր էլ տևելու է: Ինչ են իրականում անում թեկնածուները, հերթական բեմադրության արա՞ր է սա, թե` ոչ, ցույց կտա ժամանակը:

Նախագահական ընտրությունների քարոզարշավից անցել է 10 օր: ՀՀ նախագահի թեկնածուների մի մասն արդեն հասցրել է հանդիպել այն մարդկանց հետ, ում գրչի մեկ հարվածից է «կախված» այն, թե ինչպիսին կլինի նրանց կյանքը փետրվարի 18-ից հետո: Սա` կես կատակ կես լուրջ: Փորձագետներն ու երկրի գլխավոր սոցիոլոգը այս 10 օրերի ընթացքում 8 թեկնածուներին պայմանականորեն բաժանեցին 2 մասի:

1915 թվականից հետո Ցեղասպանություն ապրած ժողովուրդը չուզեց իր պատմության մեջ նման մի էջ էլ ունենալ և ինքնորոշման պահանջ բարձրացրեց: Լեռնային Ղարաբաղի խնդրին թուրք հրատարակիչ, մարդու իրավունքների պաշտպան-ակտիվիստ Ռագըփ Զարաքօլուի մոտեցումն է: Այս օրերին նա Երևանում է ու մասնակցել է լրագրողների ու հակամարտության համատեքստում Թուրքայի քայլերով հետաքրքրված ակադեմիական, քաղաքական ու քաղաքացիական շրջանակի հետ քննարկմանը:

ՀՀ նախագահական ընտրություններում պաշտոնական պայքարի մեկնարկը տրված է: Այսօրվանից Հանրապետության գլխավոր պաշտոնի համար պայքարող 8 քաղաքացիները գործի կդնեն իրենց ֆինանսական, հռետորական բոլոր միջոցները, որպեսզի վաստակեն ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացու քվեն: PanARMENIAN.Net-ը ԵՊՀ Սոցիալական հոգեբանության ամբիոնի դոցենտ Վլադիմիր Միքայելյանի հետ փորձել է պարզել, թե որքանով են հաջող ընտրված թեկնածուների կարգախոսներն ու ինչ ազդեցություն կթողնեն ընտրողների վրա:

ՀՀ նախագահի թեկնածուները արդեն ԿԸՀ են ներկայացրել գույքի և եկամուտների հայտարարագրերը: Պարզվում է, որ Հայաստանի հնարավոր նախագահներից ոմանք հասարակ գործազուրկներ են, չեն նշել եկամուտի աղբյուրներ, սակայն քիչ գումարներ էլ չունեն: Ոմանք, առհասարակ, եկամտի աղբյուր չունեն, չունեն նաև մեծ թվով գումարներ: Մի մասի հայտարարագրերում էլ թվերը բնավ համեստ չեն: Տեսնենք, թե ինչպես և ինչ միջոցներով են ապրում Հայաստանի նախագահի աթոռին հավակնողները:

Արդեն մի քանի օրից ավարտին կմոտենա 2012-ը: Այս տարին ներքաղաքական զարգացումների իմաստով բավական հետաքրքիր ու ինտրիգային էր: Գոնե մամուլի էջերում այդպիսի պատկեր հաստատ կար: Եթե մեր թվագրությունը սովորաբար բաժանում են Քրիստոսից առաջ և Քրիստոսից հետո, ապա ներքաղական այս տարին կարելի է այսպես բաժանել՝ ԲՀԿ որոշումից առաջ և ԲՀԿ որոշումից հետո: Այս տարի մամուլի ակումբներում, լրատվամիջոցներում, քաղաքական և վերլուծական շրջանակներում ամենաքննարկված թեման Ծառուկյանի առաջադրվել-չառաջադրվելն էր: Եվ այսպես, հետհայացք Հայաստանի 2012-ի ներքին քաղաքականությանը կամ ամփոփում ենք տարին:

Ադրբեջանական քարոզչամեքենան չոքել է ԵԽԽՎ-ի դուռը: Այս անգամ էլ ադրբեջանցիները հակայակական զեկույց են փորձում խցկել ԵԽԽՎ հունվարյան նստաշրջան: Եթե Ադրբեջանին հաջողվի որևէ հանձնաժողովին ներկայացնել զեկույցը, ապա ԵԽԽՎ ամբիոնից Լեռնային Ղարաբաղի ազատագրված տարածքները կանվանվեն «օկուպացված» և ԵԽԽՎ պատգամավորներից մեկի շուրթերից Հայաստանը կմեղադրվի Ադրբեջանական հողերի «օկուպացիայի» մեջ:

Հայաստանում, ինչպես նաև Իսրայելում, և առհասարակ այն երկրներում, որոնց քաղաքացիները աշխարհում շատ ավելի են, քան հենց բուն երկրի տարածքում, յուրաքանչյուր ընտրություններից առաջ խոսակցություններ են սկսվում այն մասին, որ սփյուռքը պետք է քվեարկի նախագահական և խորհրդարանական ընտրություններում: Նկատենք, որ հայերի և հրեաների քանակը տարբեր երկրներում կազմում է նրանց ընդհանուր քանակի 2/3, ընդ որում, Հայաստանում բնակվում է մոտ 3 մլն հայ, իսկ Իսրայելում` 6 մլն հրեա: Իսկ ամբողջ աշխարհում` համապատասխանաբար, 7 և 14 միլիոն: Եթե նրանց բոլորին ընտրելու իրավունք տալ, ապա մեր երկրներում քվեարկության արդյունքները կարող են բոլորովին այլ արդյունք ունենալ, հնարավոր է` անգամ Հայաստանի և Իսրայելի քաղաքագետների և փորձագետների համար բոլորովին անկանխատեսելի: