Այն հարցին, թե ինչու է ինքը որոշել պատմել Բաումի կյանքի մասին պատահածից հետո, Հեներն ասել է, որ հաճախ մարդիկ հիշում են բուն ողբերգությունը, բայց մոռանում են դրանց զոհերի ու տուժածների մասին:
Հեները ցույց է տվել մի մարդու պատմությունը, որն ահաբեկչությունից հետո նորից սովորում է ապրել ու ապրել նորովի:
Josh Haner / The New York Times
Ահաբեկչությունը տեղի է ունեցել 2013-ի ապրիլի 15-ին Բոստոնի մարաթոնի եզրագծում՝ հանդիսատեսների համար նախատեսված տարածքում: 12 վայրկյան տարբերությամբ 2 պայթյուն է տեղի ունեցել, որի հետևանքով 3 մարդ է զոհվել և ավելի քան 280-ը տուժել: Զոհվածների թվում էր նաև 8-ամյա տղան, որը եզրագծի մոտ հորն էր սպասում: Բոստոնի մարաթոնի եզրագծի մոտ պայթյունի ժամանակ Ջեֆ Բաումը զրկվեց 2 ոտքից:
Josh Haner / The New York Times
Ջեֆ Բաումը ողջ է մնացել միայն արագ օգնության շնորհիվ, որ ցուցաբերել է հանդիսատեսներից մեկը՝ Կառլոս Արեդոնդոն: Կանգնեցնելու համար ուժգին արյունահոսությունը՝ Կառլոսը ամրակապով կապել էր նրա ազդրերի երիակները և ձեռքերի վրա տարել նրան պարամեդիկների մոտակա բրիգադի մոտ:
Josh Haner / The New York Times
Ինչպես ավելի վաղ պատմել էր լուսանկարիչը, նա կենտրոնացավ Ջեֆի հետագա կյանքի վրա՝ ցույց տալու համար, թե որքան արմատապես է փոխվում այդպիսի ողբերգություն ապրած մարդկանց առօրյա կյանքը: Հեները Ջեֆի պատմության միջոցով ցույց է տվել, թե որքան ջանք է պետք գործադրել առօրյա կյանքին վերադառնալու համար:
Josh Haner / The New York Times
Ամերիկացի լուսանկարիչը խոստովանել է, որ ամենաարժեքավորը նախագծի վրա աշխատելիս այն էր, որ պետք էր բնազդաբար հասկանալ, թե որ պահին չի կարելի լուսակարել և հարկավոր է հարգանք դրսևորել ու չխախտել լռությունը լուսանկարչական սարքի չխկոցով:
«Դա այն շեմն է, որը չի կարելի անցնել նույնիսկ ամենալավ լուսանկարների համար»,-ասել է Հեները:
Պուլիցերյան մրցանակն ամենահեղինակավորն է համարվում ԱՄՆ լրագրության ոլորտում, այն շնորհվում է պատմությունը եզակի ձևով ներկայացնելու և մարդկային զգացմունքները լրատվության մեջ արտացոլելու համար: PanARMENIAN.Net-ը պատմում է լուսանկարների մասին, որոնք չեն ստում:
Ընթերցեք նաև. Պուլիցերյան լուսանկարներ. «Փոքր մարդու» տառապանքները