Ազատագրված տարածքներում ապրելու ադրբեջանահայերի իրավունքն անվիճելի է։ Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը, խոսելով Քաշաթաղի շրջանում 100.000 բնակչի համար կառուցվելիք նոր քաղաքի` Բագարանի մասին, ասաց իրավաբան Անդրիաս Ղուկասյանը։ «Դա միջազգային օրենքից բխող իրավունք է և անգամ Ադրբեջանը դա վիճարկել չի կարող»։

Նա նշեց, որ 20 քառակուսի կիլոմետր տարածքով Բագարան քաղաքի կառուցման համար նախատեսվում է 5 տարվա ընթացքում ներգրավել ու ներդնել 3,5 միլիրադ դոլար։ Ըստ բանախոսի, կա 3 գործոն, որոնք պետք է հաշվի առնել. «Քաղաքը ունենալու է արդյունաբերական հատված, որը կազմված է լինելու 300 նախագծերից, որոնք կապահովեն 20 հազար աշխատատաեղ։ Երկրորդ գործոնը քաղաքաշինական գործոնն է, որ մարդկանց ապահովեն անշարժ գույքով։ Երրորդ գործոնը մարդկանց տեղափոխումն է։ Անհրաժեշտ է հայտնաբերել, առաջարկել և ֆինանասավորել նրանց տեղափոխումը ևս»։

Ղուկասյանը նշեց, որ ադրբեջանահայերը ուրբանիզացված են, և այն ինչ պետական ծրագրերն առաջարկում են, նրանց հետաքրքիր չեն։ Բագարանի կառուցումը զուտ տնտեսական ծրագիր է և ոչ թե բարեգործական։ Այն հենված է հետագայում շահույթ ստանալու վրա. «Սա հենված է ադրբեջանահայության ֆինանսական ու տենտեսական հիմքի վրա»։ Կատարվել են հետազոտություններ, պարամետրերը, մարդկանց պահանջները. «Մգրացիոն հատկությունը մեր ազգին բնորոշ է։ Կլինի միգրացիա այդ քաղաք եթե բոլոր անհրաժեշտ պայմանները պահպանվեն, բնականաբար կլինի»։

Ադրբեջանի և Նախիջևանի փախստականների համագումարի նախագահության քարտուղար Մարիամ Ավագյանն էլ նշեց, որ արդբեջանահայերը կորցրել են հայրենիք, մշակույթ, որը վերականգնելու համար անհրաժեշտ է նրանց համախմբել. «Փախստականությունը բավարարված չէ ԵԱՀԿ քայլերով և գտնում է, որ իրենք պահանջատեր են Ադրբեջանից, ԵԱՀԿ-ից և պահանջում են մարդու իրավունքների ավելի լայն շրջանում լուծել իրենց խնդիրները։ Այդ մարդիկ երջանիկ ապրելու իրավունք ունեն»։

Դեռևս հայտնի չէ՝ Բագարանում բնակարանները կնվիրաբերվեն, թե կվաճառվեն։ Ծրագիրն արդեն ներկայացվել է ադրբեջանահայերին, սակայն, բանախոսների պնդմամբ, ԼՂՀ ու ՀՀ իշխանությունների հետ բանակցություններ վարել դեռ վաղ է։