Մի տեսակ խորհրդանշական բան կա նրանում, որ պետությունների ղեկավարների կարեւոր, կարելի է նույնիսկ ասել ճակատագրական հանդիպումները տեղի են ունենում «վատ» համբավ ունեցող քաղաքներում: Ստացվում է, որ ի սկզբանե հանդիպումը կամ դատապարտված է ձախողման, կամ էլ վատագույն դեպքում կավարտի կողմերից մեկի պարտությամբ: Բացառություն չէ, ցավոք, նաեւ Մյունխենը, որտեղ նոյեմբերի 22-ին կկայանա Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորում կոչված ելքի որոնման ճանապարհին Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահների հերթական հանդիպումը:

Տարածաշրջանը եւ ամբողջ աշխարհը քարացել է սպասման մեջ: Եվ թեպետ արդեն հայտարարվել է Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ իսկապես պատմական հանդիսացող արձանագրությունների ստորագրման ամսաթիվը, կողմերն իրենց չափազանց զգուշավոր են պահում: Չնայած նրան, որ ոչ մի ֆորս-մաժորային իրավիճակ չի սպասվում, սակայն Աստված պահպանում է նրան, ով իր մասին հոգ է տանում: Ճիշտ է, ֆորս-մաժորը կարող է սադրել Ադրբեջանը, ինչպես նա արդեն արեց Ղարաբաղի նկատմամբ սույն թվականնի մարտի 4-ին:

Open Music Fest-ի շնորհիվ, որն անց է կացվում Երեւանում, Հայաստանի մշակութային կյանքում 2009-ի ամռան վերջին շաբաթում տիրող հարաբերական անդորրը զարդարվեց Աննա Մաիլյանի սոպրանոյով, Տաթեւիկ Բաղդասարյանի բարեհնչյուն ֆլեյտայի ձայնով` Հայաստանի ազգային կամերային նվագախմբի նվագակցությամբ, որի գեղարվեստական ղեկավարն է Արամ Կարաբեկյանը: