Պուլիցերյան լուսանկարներ

Պուլիցերյան լուսանկարներ

«Փոքր մարդու» տառապանքները

Ինչպես հայտնել է Պուլիցերյան մրցանակների հանձնման կազմկոմիտեն, Պոնոմարյովը The New York Times-ից Մաուրիսիո Լիմայի, Թայլեր Հիքսի և Դենիել Էթերի հետ միասին արժանացել է մրցանակին «փախստականների վճռականությունը ցուցադրող ֆոտոնյութերի շարքի համար»:

PanARMENIAN.Net - 2016-ին «Լրատվական լուսանկար» անվանակարգում Պուլիցերյան մրցանակի է արժանացել ռուս լուսանկարիչ Սերգեյ Պոնոմարյովը:

Պոնոմարյովը երրորդ ռուսաստանցին է, որը պարգևատրվում է Պուլիցերյան մրցանակով: 1992-ին «Լավագույն ռեպորտաժային լուսանկար» անվանակարգում պարգևատրվել են Ալեքսանդր Զեմլյանիչենկոն և Բորիս Յուրչենկոն (Associated Press-ի կոլեկտիվի կազմում): 1997-ին Զեմլյանիչենկոն ստացել է երկրորդ մրցանակը «Լավագույն լուսանկար» անվանակարգում ՌԴ նախագահ Բորիս Ելցինի լուսանկարի համար:

http://media.pn.am/media/issue/241/076/textphoto/photo_241076_d8cb41c75.jpg

© Sergey Ponomarev / The New York Times

Պուլիցերյան մրցանակի հանձնման արարողության ժամանակ Պոնոմարյովը խոստովանել է, որ լուսաբանելով թեման, «մշտապես մտածել է Գոգոլի «Շինելի», ռուս գրականության «փոքր մարդու» մասին: «Սովորական և հալածված «փոքր մարդը» անարդար համակարգի միաժամանակ և հակադրությունն է, և զոհը: Այդ «անարդար համակարգը» ոչ միայն անարդար է, այլ նաև ...ճակատագրական:

Գոգոլի վեպում գլխավոր հերոսի մահն այն բանի արդյունքն է, որ պետծառայողները չցանկացան պայքարել հանուն արդարության: Դա է իմ աշխատանքների գլխավոր կերպարն ու խորհրդանիշը, ինձ միշտ հետաքրքրում է այդ «փոքր մարդը», «փոքր», բայց մեծ մարդը՝ ես հավատում եմ դրան, քանի որ «փոքր մարդու» տառապանքները ցույց են տալիս համակարգի մեծ անարդարությունները:

© Sergey Ponomarev / The New York Times

Այդ մարդիկ պատմում են իրենց փոքր պատմությունները, որոնք կուտակվում են՝ դառնալով մի մեծ պատմություն»,-ասել է ռուս լուսանկարիչը:

Նախագիծն անդրադառնում է սիրիացի փախստականների խնդրին, որոնք 2015-ին փորձել են հատել Միջերկրական ծովը Եվրոպա հասնելու համար: Լուսանկարներն արվել են տարբեր վայրերում, այդ թվում հունական Լեսբոս կղզում, Մակեդոնիայում, Սլովենիայում, Սերբիայում և Հունգարիայում: Ռեպորտաժներն արվել են The New York Times-ում տարբեր հրապարակումների համար:

© Sergey Ponomarev / The New York Times

«Մենք բոլորս տարբեր վայրերում ենք եղել և տարբեր տպավորություններ ստացել, բայց ամենուր տեսել ենք նշանակետին հասնելու փախստականների անհաղթահարելի ցանկությունը: «Պետք է գնալ»,-հարյուրավոր անգամ եմ լսել այս արտահայտությունը՝ հունական կղզիների լողափերում, Հունգարիայի փակ սահմանին, Աթենքի և Իդոմենիի ճամբարներում»,-ասել է Պոնոմարյովը:

© Sergey Ponomarev / The New York Times

Խոսելով այն մասին, թե երբ է որոշել լուսանկարիչ դառնալ՝ նա ասել է, որ մեծացել է լուսանկարիչների շրջապատում: «Պապս ու հայրս լուսանկարում էին, նրանք լուսանկարչական խցիկներ ունեին, ես այդ միջավայրում եմ մեծացել: Բայց լուսանկարից ամենավառ տպավորությունը ստացել եմ, երբ սովորում էի դպրոցի ավարտական դասարանում և որոշեցի համադասարանցի աղջիկներին նվեր մատուցել մարտի 8-ի կապակցությամբ: Ես լուսանկարում էի նրանց մի քանի շաբաթ կամ ամիս՝ արդեն չեմ հիշում: Իսկ հետո տպեցի լուսանկարները լոգարանում և հետո մեծ դասամիջոցին դասավորեցի դրանք դասարանում: Դրանք ռեպորտաժային լուսանկարներ էին, բեմադրված չէին, աղջիկներն իրենք էլ չգիտեին: Ոմանք հավանեցին, ոմանք՝ ոչ այնքան, հետո ինձ հետ չէին խոսում: Բայց դա առաջին շփումն էր լուսանկարի հետ հենց լուսանկարչի դերում»,-ասել է Պոնոմարյովը:

© Sergey Ponomarev / The New York Times

Պոնոմարյովը բազմիցս է հայտարարել, որ դեմ է բեմադրված լուսանկարներին լրագրության մեջ: «Ես երբեք բեմադրությամբ չեմ զբաղվել և կարծում եմ, որ լրագրության մեջ դա անթույլատրելի է: Մենք հասարակության աչքերն ենք: Մենք վավերագրում ենք իրականությունը, մենք չպետք է իրավիճակները բեմադրենք լուսանկարչական խցիկի առջև: Եթե դու անում ես դա, ապա վստահությունը քո հանդեպ շեշտակիորեն նվազում է: Եվ հետո, ճակատագիրն այնքան զարմանալի նվերներ է մատուցում և այնպես է ծավալում իրադարձություններն օբյեկտիվի առջև, որ հորինելն անհնար է: Ես ուղղակի գնում եմ և փնտրում, թե ինչ տեղի կունենա իմ աչքի առաջ»,- է լուսանկարիչը:

Սերգեյ Պոնոմարյովը 2015-ին արժանացել է World Press Photo մրցանակին Գազայից ռեպորտաժների համար:

Հասմիկ Վանցյան / PanARMENIAN.Net
 Ամենաընթերցվողը բաժնում
Ի՞նչ է պլանավորում անել Netflix-ը՝ բաժանորդներին վերադարձնելու համար
«Երեք շիշ գինի»՝ նոր ձևաչափ առանց սահմանների
Վանդալիզմի զոհ դարձած արվեստի ամենահայտնի գործերը
Գագոսյանի ճանապարհը՝ հոլիվուդյան ֆիլմի մոտիվներով
 Ուշադրության կենտրոնում
Երևան-Լիոն գործակցության հեռանկարում Կոնդի վերակառուցումն առանցքային կլինի

Երևան-Լիոն գործակցության հեռանկարում Կոնդի վերակառուցումն առանցքային կլինի Տիգրան Ավինյանն ու Գրեգորի Դուսեն այցելել են պատմական թաղամաս

 Բաժնի այլ նյութերը
Դեգան, Սարյանն ու Ուրարտուն Մշակութային յուրացում՝ մեծերի թեթև ձեռքով
Սկանդալն Օսկարի երկրորդ անունն է Կինոաշխարհի ամենաքննարկվող մրցանակաբաշխության դեպքերն ու դեմքերը
---