«Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնում ներկայացված Արմեն Գասպարյանի «Հայկական հացը» վավերագրական ֆիլմը երկար է պատրաստվել, քանի որ երկար ժամանակ է պահանջվել գլխավոր հերոսուհուն գտնելու համար: «Հայկական համայնապատկեր» ծրագրի վավերագրական մրցույթում ներկայացված ֆիլմի հերոսին ձեռքի կճուճի ճաքերը հիշեցնում են Հայաստանի բաժան-բաժան արված մասերը, որի ամբողջականությունը նա փորձում է վերականգնել իր երազներում:
Իրական նա հանդիպում է տարեց Արուսյակին` մի կնոջ, որը նրա համար բացահայտում է իրական Հայաստանը` մի երկիր, որտեղ քարը հաց է դառնում, իսկ հացը` հավատ:
Մամլո ասուլիսում ռեժիսորը նշեց, որ գլխավոր հերոսուհուն դժվար էր նաև համոզել նկարահանվել: Ֆիլմի նկարահանումներց ավարտից մի քանի ամիս հետո Արուսյակը մահանում է: «Ես ինքս մտավախություն ունեի, որ ֆիլմը շատ հայկական է, և միայն հայերը կհասկանան դա: Բայց այն ցուցադրվեց Բելառուսում և ԱՄՆ-ում: Ի զարմանս ինձ, այն շատ դրական ընդունվեց օտարերկրացիների կողմից»,-խոստովանեց ռեժիսորը: Նա նշեց, որ այդպիսի կանայք Հայաստանում շատ քիչ են այսօր: Նրանք իրենց հետ տանում են այն մշակույթը, որ բերել են 1915 թ-ին Արևմտյան Հայաստանից: Ռեժիսորի խոսքով նրանք գնում են, բայց նրանց նմանները չեն ձևավորվում: Ֆիլմն անցել է 15 միջազգային փառատոների ընտրություն:
Այն ցուցադրվելու է նաև Վատիկանի, ինչպես նաև սեպտեմբերի 21-ին Ռուսական կաբելային հեռուստատեսություններից մեկով:
