Էրդողանը խոսում է մահմեդականների սպանությունների մասին՝ մոռանալով Հայոց ցեղասպանությունը

2 սեպտեմբերի 2017 - 12:37 AMT

PanARMENIAN.Net - Մյանմայի արևմուտքում գտնվող Ռակհայն նահանգում ընթացող բախումները Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը «մահմեդականների ցեղասպանություն» է որակել: Սա այն դեպքում, որ Անկարան դեռևս շարունակում է ժխտել 1915-1923 թթ. հայերի ցեղասպանությունն Օսմանյան կայսրությունում:

Մյանմայի արևմուտքում անվտանգության աշխատակիցներն ու ոստիկանության ուժերը այդ տարածքում բնակվող ռոխինջա ազգության շրջանակում իսլամիստ գրոհայինների դեմ գործողություններ են իրականացնում: Այս ազգության ներկայացուցիչներին Մյանմայում անօրինական ներգաղթյալ են համարում և մերժում են քաղաքացիության տրամադրման հարցում, հաղորդում է AFP-ն:

Ահաբեկիչները հարձակվել են սահմանային անցագրային և ոստիկանական պահակակետերի վրա, ինչը խաղաղ բնակիչների մասսայական արտագաղթի պատճառ է դարձել: Մյանմայի կառավարությունն այս շրջաններից էվակուացնում է տեղացի բուդդիստներին, միևնույն ժամանակ մահմեդական ռոխինջաները ստիպված են ապաստան փնտրել հարևան Բանգլադեշում: Միջազգային ԶԼՄ-ների տվյալներով՝ 5 օրում սահմանը հատել է ավելի քան 27.000 մարդ:

«Այն մարդիկ, որ աչք են փակում այս ցեղասպանության վրա, որն իրականացվում է ժողովրդավարության դիմակի տակ, դրա հանցակիցներն են: Միջազգային ԶԼՄ-ները, որ նշանակություն չեն տալիս այս մարդկանց, ևս հանցագործության մասնակից են: Արականում մահմեդական բնակչության թիվը դեռ կես դար առաջ 4 մլն-ից ավելի էր, իսկ այժմ մոտ 1/3-ով կրճատվել է հետապնդումների ու արյունահեղության պատճառով: Այն փաստը, որ միջազգային հանրությունը լռում է այս մասին, մեկ այլ ողբերգություն է»,- հայտարարել է Էրդողանը Ստամբուլում:

Նա հավելել է, որ Թուրքիան անելու է հնարավորը միջազգային հանրությանն այս մասին տեղեկացնելու համար:

«Թուրքիան խոսելու է, անգամ եթե մնացած բոլորը որոշեն լռել»,- ասել է նա:

Photo. REUTERS/Adnan Abidi

Հղումներ թեմայով.

AFP. Erdogan accuses Myanmar of 'genocide' against Rohingya

Հայոց ցեղասպանություն

Հայոց ցեղասպանությունը, որն իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ., XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` մոտ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:

Դեռևս Ցեղասպանության իրագործման տարիներին` 1915-23թթ. տերությունները ընդունեցին հայերի կոտորածը դատապարտող բանաձևեր: ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) նմանատիպ բանաձևեր է ընդունել, սակայն դա չկասեցրեց Օսմանյան կայսրության գործողությունները: 1915թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես եկան համատեղ հռչակագրով` դատապարտելով հայերի բնաջնջումը:

Աշխարհի շատ երկրներ և ազդեցիկ միջազգային կազմակերպություններ ճանաչել և դատապարտել են Հայոց ցեղասպանությունը: Պաշտոնապես առաջինը Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել և դատապարտել է Ուրուգվայը 1965թ-ին: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրախորհրդարանը, ՄԱԿ-ի խտրականության կասեցման և փոքրամասնությունների պաշտպանության կանխարգելման ենթահանձնաժողովը, ՄԱԿ-ի ռազմական հանցագործությունների գծով հանձնաժողովը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: Հայերի ոչնչացումը պաշտոնապես ցեղասպանություն են ճանաչել Ֆրանսիան, Ավստրիան, Իտալիան, Գերմանիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Շվեյցարիան, Ռուսաստանը, Լեհաստանը, Լիտվան, Հունաստանը, Սլովակիան, Կիպրոսի Հանրապետությունը, Լիբանանը, Ուրուգվայը, Արգենտինան, Վենեսուելան, Չիլին, Բոլիվիան, Կանադան, Վատիկանը, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Գերմանիան, Պարագվայը, Սիրիան և ԱՄՆ-ի 45 նահանգ:

Բելգիայում և Շվեդիայում Հայոց ցեղասպանության ժխտման համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված (45 հազար եվրո տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում): 2006թ. հոկտեմբերի 12-ին Ֆրանսիայի խորհրդարանն օրինագիծ ընդունեց, որի համաձայն Հայոց ցեղասպանության ժխտումը կքրեականացվի, ինչպես Հոլոքոսթը:

Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը և վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին և արտաքին քաղաքականություն: Թուրքական պետության գործողությունները ներկայացվում են որպես «բռնագաղթ»` հայերի անվտանգությունն ապահովելու նպատակով: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուկը: