ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը գրել է, որ Հանրապետական կուսակցության կողմից վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին անվստահություն հայտնելու գործընթացում «նոր քայլ անելը կանխատեսելիորեն կրքեր է բորբոքել թե՛ իշխանական, թե՛ ընդդիմադիր մյուս ճամբարում»։ Նա նշել է, որ ՀՀԿ–ի կողմից թեկնածու առաջադրելը ոչ թե իշխանության հավակնելու, այլ իշխանափոխության հասնելու քայլ է:
Ըստ նրա՝ «ի սկզբանե բազմատարր հականիկոլական բևեռը, ոչ մեր մեղքով, վերածվել է սեփական նեղ շահերի առաջմղման բազմաբեկոր գրասենյակների»։
«Երկրորդ նախագահի թիմը, կարծես,իր մեջ աշխատանքի բաժանում է արել. եթե տարաբնույթ և տարորակ կերպարները բուռն հակաքարոզչության են լծվել, ապա խորհրդարանական խմբակցությունն ավելի «պրոցեսուալ դիմադրության» ոգով է արձագանքում։
Նախ՝ «քարոզիչների» մասին։
Որքան էլ սոցիալական ցանցերում և լրահոսում քոչարյանական պրոպագանդիստների քննադատության հիմնական թիրախնիմպիչմենտովվարչապետի թեկնածու առաջադրվածՄասիս համայնքի ղեկավար Դավիթ Համբարձումյանն էր, սակայն նա ընդամենն առիթն էր։ Բուռն արձագանքի հիմնական պատճառն «իմպիչմենտի» գործընթացում Հանրապետականի կողմից արված հստակ և ոմանց համար անսպասելի քայլն էր՝ վարչապետի թեկնածուի առաջադրումը։
Չէ՞ որ թե՛նիկոլականների, թե՛Երկրորդ նախագահի աջակիցների շրջանում մինչ այդ արմատավորվում էր «իմպիչմենտը մարեց, հանգիստ պատրաստվենք 2026-ին» մոտեցումը։
Այս իրավիճակում ով էլ լիներ առաջադրվող թեկնածուն, նրա միսն ուտելու պատրաստ տարաբնույթ քարոզիչների մաղձն ու լեղին նույնն էր լինելու։ Խորամանկ աչուկներն անբնական կլորացնող և «գոնե Աշոտյանին կամ Շարմազանովին առաջադրեին» ասող «հոգատարներին»խնդրում եմ՝թարգեք, իրական և տիկնանցից քիչ տարբերվող պարոնայք։
Առաջադրման օրը լրատվամիջոցներից մեկը, չգիտեմ՝ խի՞, չգիտեմ՝ ումո՞վ, բայց ակամայից մի քննչական փորձարկում իրականացրեց՝ տպելով իմ անունը՝ որպես ՀՀ վարչապետի հնարավոր թեկնածու։Եվժամերի ընթացքում նույն ընդդիմադիր ճամբարի մաս կազմող երեքմայեթնոց վայրահաչողների մոսկաները և տուզիկները լծվեցին 2016-ին իմ հասցեին հնչեցրած թուրքալեզու վիրավորանքի տիրաժավորմանը։ Արի ու մի ասա.ա՛յ հեյվաններ, այդպես էլ չհասկացաք, որ գոռում էին ինձ, բայց արեցին մեզ բոլորիս՝ երկիրը ներառյալ։
Այս փաստն ապացուցում է, որ Դավիթի անունը (իրեն առանձին կանդրադառնամ) նրանց համար ընդամենը պատրվակ էր բորբոքված ներվը նորից ի ցույց դնելու համար։
«26-ին սպասելիս» տրագիկոմեդիայի հետ եսOK չեմ, իմ կուսակցությունն OK չէ։ Մինչև2026-ը դեռ մեկ տարի կա, և միայն Տերը գիտի, թե ինչպիսին է լինելու այդ տարին մեր երկրի համար։ Թե՞ ձեզ թվում էր, որ մենք լուռումունջ համակերպվելու ենք ձեր կողմից թեկնածու չառաջադրելու որոշման հետ։
Ի դեպ։ Հիմա էլ ուշ չէ։ Եթե Դավիթը (կամ մեր կողմից պոտենցիալ առաջադրված որևէ այլ անձ) ձեր սրտով չէ, նախաձեռնություն ցուցաբերեք, ձեր շարքերից այլ անուն առաջարկեք, աշխատենք միասին, չէ՞ որ դրա փորձը դուք էլ, մենք էլ ունենք։
Մեր կողմից թեկնածու առաջադրելը ոչ թե իշխանության հավակնելու, այլ իշխանափոխության հասնելու քայլ է։ Կարո՞ղ եք այդ նպատակին հասնելու այլ անուն առաջարկել։ Չեք կարո՞ղ, ուրեմնառնվազն մի՛խանգարեք, էլ չասեմ՝ օգնեք։
Իսկ Դավիթին հալալ է։ Իր խիզախությունն ու վճռականությունը տաղավարային չեն՝ գործնական են, հայրենասիրությունը լալահառաչ չէ,կոշտ է։ Նա Հանրապետական է, բայց Հանրապետականինը չէ՝ մեծ և իրականում բազմաշերտիրշրջապատով։ Կյանք տեսած է և կյանքով կոփված։ Կատարյալ չէ և իր անկատարության մեջ մարդկային է, ոչ թե պոլիացետատային։
Նա հասկանում է և պատրաստ է, ի տարբերություն ոմանց, ովքեր կամ չեն հասկանում, կամ հասկանալով՝ անպատրաստ են։ Ազգային է և տղամարդավարի։ԴավիթըՔՊ-ին հաղթել է ու, ի տարբերություն այլ հաղթածների, նրանց չի քսմսվում կամ «սողացող գրաֆիկով ընդդիմադիր» չի աշխատում։
Նա պատրաստ է բոլորիս օգնությամբ Նիկոլի դեմ կռիվ տալ, իսկ դուք իր դեմ եք կռիվ տալիս։ Բա ամոթ չի՞։
Իսկ ամենամեծ ընդդիմադիր խմբակցության դիրքորոշումը, անկեղծ, չեմ հասկանում։ Համ արձանագրում եք, որ գործընթացի քաղաքական պատասխանատուն մենք ենք, համ կամուկացի մեջ եք։ Համ հասկանում եք, որ Նիկոլին սաստելու այլ մեխանիզմներ այս պահին չկան, համ ձեր ունեցած լծակները «գործընթացային» պատրվակներով լիարժեք չեք օգտագործում։
Չէ՞ որ ձեր նախաձեռնած նախորդ փորձերին մենք լծվել էինք անխռով և անմռունչ, բեմի, հարթակի և բարձրախոսի կռիվ չենք արել, հանուն վեհ նպատակների՝ անգամ համաձայնվում էինք «օգտագործվել, բայց չերևալ»։ Պարզ է, չէ՞, որ հենց ձեր ստորագրություններն իրականում դնեք ձևաթղթի տակ, բացակայող ձայներն ավելի հեշտ և արագ կհավաքվեն։ Պարզ է, չէ՞, որ կողքից նայողները չեն միանա գործընթացին, եթե նույնիսկ խորհրդարանական ընդդիմությունը միաբանված չէ։ Նախապայմանների միջոցով գործընթացը տորպեդահարելու գործելաոճն անհասկանալի է, անընկալելի և անընդունելի։Եվմի զարմացեք հանրային արձագանքից այդ փաստին։
Փաստորեն, Նիկոլին անվստահություն հայտնելուն խոչընդոտում է ձեր անվստահությունը մեր նկատմամբ։ Շատ ցավալի է, քանզի մենք այս տարիներին շատ ավելի լուրջ ու ծանր փորձություններ ենք միասին հաղթահարել՝մի տեսակ մարտական եղբայրություն ձևավորելով։ Չէ՞ որ, ինչպես Լառոշֆուկոն էր ասում, ընկերներին չվստահելն ավելի ամոթալի է, քան նրանց կողմից խաբվելը...
2026-ը էլի գալու է, այսպես թե այնպես։ Էլի մասնակցեք, շատ ձայն հավաքեք, ձեր ուզած վարչապետին առաջադրեք, կրեք, փրկեք, պաշտոններ ունեցեք, գործով զբաղվեք։ Բայց դրանից առաջ մի պարզ հարցի պատասխանեք. այդ ամենն ավելի իրատեսական է Դավիթո՞վ, թե՞ Նիկոլով»,–գրել է Աշոտյանը։
ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության ղեկավար Սեյրան Օհանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում հրապարակել է «Հայաստան» խմբակցության ստորագրությունները և հայտարարել է, որ խմբակցության բոլոր անդամների ստորագրությունները, որոնք թվով 28, բավարար չեն իմպիչմենտի գործընթացը սկսելու համար։ Ազգային ժողովի «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Իշխան Սաղաթելյանը հայտարարել է, որ իմպիչմենտը կվերածվի գործընթացի, եթե լինի առնվազն երկու ստորագրություն և փողոցային պայքար:
