Ազգային նույնության փնտրտուքները թուրք մտավորականությանը բերեցին առաջին հայացքից բավական անակնկալ քայլի: Ողջ համաշխարհային մամուլը վերջին օրերին գրում է մեղա եկած «ենիչերիների» մասին, խղճի, սերունդների առջեւ պարտքի, մի խոսքով` ինչի մասին ուզես, եթե դա առնչվում է Թուրքիային: Թուրքական հասարակության հանդեպ հետաքրքրության նման պոռթկում տեղի էր ունեցել նաեւ 2 տարի առաջ, երբ Ստամբուլում սպանվել էր Հրանտ Դինքը: Բոլորն էլ հիշում են «Մենք բոլորս Հրանտ Դինք ենք» եւ «Մենք բոլորս հայ ենք» բազմաթիվ ցուցապաստառները: Եւ ահա այժմ` Առաջին աշխարհամարտի տարիներին Օսմանյան կայսրությունում կատարված սպանությունների համար հայ ժողովրդից ներողություն խնդրելու կոչեր: