Լևոն Բուդլոյանը ծնվել է 1917 թվականին՝ Բաթումիում: Գնդապետ Բուդլոյանին լուսանկարելուց որոշ ժամանակ անց մենք ցավոք իմացանք, որ նա մահացել է, բայց նրա մասին նյութ պատրաստելուն մեզ օգնեց նրա բարեկամը` տրամադրելով Բուդլոյանի տեսագրություններն ու նրա հեղինակած գրքերը:

Մուշեղ Սահակյան (22.07.1922 թ.) – լեյտենանտ, 153-րդ դիվիզիա, Հակաօդային պաշտպանության զենիթային հրետանի, լիցքավորող, ապա՝ հրամանատար:

Պետրոս Պետրոսյանն (1923 թ.) ավարտել է Լենինականի Մայակովսկու անվան համար 5 դպրոցը, մասնագիտությամբ դիվանագետ է: 60 տարի ծառայել է հետախուզությունում՝ ֆրոնտից մինչև աշխարհի տարբեր երկրներ: Ամենախոշոր շքանշանը՝ Կարմիր դրոշ, գլխավորել է Հայաստանի Վետերանների կոմիտեն:

Մնացական Վարդանյան (05.02.1923 թ.) - կապիտան, դասակի հրամանատար, 28-րդ բանակի հրաձգային 130-րդ դիվիզիա, Հարավային բանակի դասակի հրամանատար, Ուկրաինական և Բելառուսական ճակատի քիմիական ծառայության պետ:

Գրիգոր Ասրյան (1922 թ.). ավարտել է Բարձրագայուն ռազմաքաղաքական ուսումնարանը: Ավագ սպա: 89-րդ հայկական հրաձգային դիվիզիայի (Թամանյան) կոմսոմոլի քարտուղար: Դիվիզիայի կազմում հասել է մինչև Նովորոսիյսկ: Դիվիզիան անցել է հետևյալ ուղին՝ Երևան–Բաքու-Մախաչկալա-Գրոզնի-Մինվոդի, Նովորոսիյսկ-Կերչ-Սևաստոպոլ-Բրեստ-Լուբլին-Վարշավա-Ֆրանկֆուրտ-Բեռլին:

Մեր ֆոտոխցիկը ֆիքսել է վետերանների ներկան, նրանց արխիվային լուսանկարները՝ անցյալը, իսկ ձայնագրիչը՝ ֆրոնտային հիշողությունները:

Սիլիկոնյան հովիտը գրավում է աշխարհի խոշորագույն բարձր տեխնոլոգիական ձեռնարկություններին առաջին հերթին հենց ստեղծված միջավայրի շնորհիվ։ Այստեղ մարդիկ ոգեշնչում են իրար, կարևոր կապեր ձեռք բերում, մասնագիտական զարգացման լայն հնարավորություններ ստանում։