Ես վստահում եմ իմ տղաներին, նրանք միշտ ելք են գտնում ու պատվով են դուրս գալիս

Լևոն Ջուլֆալակյան.

Ես վստահում եմ իմ տղաներին, նրանք միշտ ելք են գտնում ու պատվով են դուրս գալիս

PanARMENIAN.Net - Հայաստանի հունահռոմեական հավաքականի գլխավոր մարզիչն Օլիմպիական չեմպիոն Լևոն Ջուլֆալակյանն է: Մեր այս հավաքականը բազմաթիվ անգամներ ուրախացրել է բոլորիս` պարգևելով տարբեր գույնի մեդալներ: PanARMENIAN.Net-ը զրուցել է Ջուլֆալակյանի հետ, որը խոսել է թիմում տիրող մթնոլորտի, ըմբիշների հաջողության գաղտնիքի, Օլիմպիական զգացողությունների ու իր տղաների պատրաստվածության մասին:
Քառամյա այս ցիկլը, որի ընթացքում հունահռոմեական հավաքականը բազմաթիվ մեդալներ նվաճեց, արդեն անցյալում է: Հետ նայենք ու գնահատենք ձեռք բերածը, որպես գլխավոր մարզիչ գո՞հ եք:

Ընդհանուր առմամբ արդյունքներից գոհ եմ, մեր թիմը տարբեր առաջնություններից միշտ վերադարձել է մեդալներով: Այսօր ցանկացած երկրի հունահռոմեական ըմբշամարտի հավաքական կերազեր մեր թիմի հաջողություններից ունենալ: Իրոք, այս քառամյա ցիկլը նորմալ անցել է, մեդալները շատ են ուրախացրել շատերին, ու ես գոհ եմ:

2008-ին հունահռոմեական հավաքականն Օլիմպիական խաղերում 6 ներկայացուցիչ ուներ: Այս անգամ թիվը դարձել է 4-ը: Ինչպե՞ս սա կբացատրեք:
Եթե ամեն ինչ ճիշտ ընթանար, մենք այս տարի 7 ուղեգիր կունենայինք: Բայց ամեն դեպքում, որակային առումով մենք բացարձակ չենք զիջում նախորդ խաղերին: Ցավոք, ինչ-որ տեղ խանգարող հանգամանքներ եղան, ես չեմ ուզում խորանամ ու բողոքական լինեմ:

Գաղտնիք չէ, որ Հայաստանի հունահռոմեական հավաքականն այն ընտրանիներից է, որը ցանկացած առաջնությունից մեդալով է վերադառնում: Սա լրացուցիչ ճնշում չի՞ գործադրում թիմի վրա:
Մենք բոլորս էլ գիտենք, որ մեր հավաքականից սպասելիքները շատ են ու պարտավոր ենք միշտ մեդալներ բերել: Թիմն այսքան տարի պատվով է ներկայացել: Պատասխանատվությունը մեծ է, բայց կարևոր է նաև ճիշտ մոտենալ մրցումներին ու վստահ, առանց կասկածելու մենամարտել ու հաղթել:

Այս տարվա Օլիմպիադայի մասնակիցները բազմաթիվ մեդալներ են նվաճել աշխարհի և Եվրոպայի առաջնություններում: Որպես մարդ, ով լավ է ճանաչում այս տղաներին, կբնութագրե՞ք նրանց:
66 քաշային կարգում հանդես է գալու Հովհաննես Վարդերեսյանը, որը երիտասարդ է ու փորձի պակաս ունի: Բայց նրա որակները շատ բարձր են ու ըմբշամարտին հատուկ, անզիջում պայքարող մարզիկ է: Բնականաբար, թերություններ ունի, բայց դրանք կուղղվեն: Անկախ նրանից՝ ով է նրա մրցակիցը, նա մինչև վերջ պայքարում է, ու նման կարգի մարզիկները հասնում են արդյունքի: Մյուս քաշային կարգի ըմբիշները՝ Յուրին, Արսենն ու Արթուրը, ավելի մեծ փորձ ունեն` Եվրոպայի, աշխարհի ու Օլիմպիական խաղերի չեմպիոններ ու մեդալակիրներ են: Նրանք համաշխարհային գորգի վրա ունեն իրենց ճանաչումն ու դիրքը: Օլիմպիական խաղերն ամեն դեպքում առնաձնանում են ու կարևոր է, որ նրանք մոտենան խաղերին այնպես, ինչպես մյուս մրցաշարերին: Եթե այդ ձևով մոտենան, ամեն ինչ լավ կլինի:

Հավաքականում շատ ջերմ ու ընկերական մթնոլորտ է տիրում: Ո՞րն է գաղտնիքը:
Իրոք, հավաքականի բոլոր տղաներն էլ լավ ու դաստիարակված տղաներ են: Մեզ մոտ շատ կարևոր է կարգ ու կանոնը, կարգապահությունը: Ընդհանրապես, աշխարհում բոլոր ըմբիշներն իրար հետ ընկերական ու ջերմ են, բայց մեր թիմը այդ առումով ավելի ջերմ ու լավն է:

Հավաքականի տղաները խոստովանեցին, որ դուք միշտ տարբեր զրույցներ եք ունենում նրանց հետ, և այն, որ իրենք հավատում են իրենց ուժերին, նաև ձեր շնորհիվ է:
Մենք շատ ենք զրույցում, թեկուզ մարզումներից դուրս: Ես փորձում եմ տղաների մոտ հավատը, վստահությունը, մարտունակությունը բարձրացնել: Ես իմ էությամբ չեմ սիրում պարտվել, բայց պարտություններից միշտ կարողացել եմ ճիշտ հետևություններ անել: Այդ ամենը փորձում եմ իմ տղաներին փոխանցել: Հիմնականում կարևոր է բարոյական պատրաստվածությունը ու մարտական ոգին: Մեզ մոտ այսպես է դրված` պարտվելը կա ու կա, եթե կարելի է հաղթել, էլ ինչո՞ւ պարտվել: Աշխատում եմ, որ մեր տղաները վստահ լինեն իրենց հաղթանակին, անկախ նրանից՝ ով է մրցակիցը: Հավատ եմ ներշնչում իրենց, ու ամենակարևորը՝ ես էլ իրենց եմ հավատում:

Դուք Օլիմպիական չեմպիոն եք և շատ լավ եք պատկերացնում մարզիկի հոգեվիճակը Օլիմպիադայից առաջ: Կա՞ տարբերություն՝ Օլիմպիական խաղերում ներկայանալ որպես մարզիչ և որպես մարզիկ:
Որպես մարզիկ ես միշտ վստահ էի, որ պետք է հաղթեմ: Հուզմունք եղել է, բայց մարտական է եղել, ոչ թե վախի: Ես կարողացել եմ շատ հանգիստ քնել, գորգ դուրս գալ: Հիմա ես իմ մարզիկին իմ ներքին այդ զգացողությունները ուզում եմ տալ, բայց արդեն գորգի վրա ոչ թե ես եմ, այլ մեկը, ով ուրիշ հոգեբանություն, մտածելակերպ ունի: Վերջնականապես չես կարող համոզված լինել, որ իր մոտ ամեն ինչ նորմալ է: Որպես մարզիկ ինձ համար ավելի հեշտ էր, քան որպես մարզիչ, որովհետև այն ժամանակ ես միայն ինձ համար էի պատասխան տալիս, իսկ հիմա` ամբողջ թիմի: Բայց ես լավատես եմ, ու վստահում եմ իմ տղաներին, նրանք միշտ ելք են գտնում ու պատվով են դուրս գալիս:

Ձեր գլխավորությամբ Ռոման Ամոյանն ու Յուրի Պատրիկեևը անցյալ Օլիմպիադայից մեդալներով վերադարձան: Ինչպիսի՞ն են այն մարզչի զգացողությունները, ում սանը մեդալակիր է դառնում:
Հաղթանակը միշտ կարևոր է եղել ինձ համար: Երբ ես հաղթել եմ, հոգեպես ինձ բավարարված եմ զգացել: Ես հանգիստ էի ընդունում հաղթանակը, քանի որ նախքան հաղթելը ես հոգեպես պատրաստ էի այդ հաղթանակին: Դա փոխանցվել է նաև որպես մարզիչ, ես բավարարված եմ զգում, որ տղաներս հաղթում են ու ուրախացնում ենք մեր ժողովրդին: Մենք կարողանում ենք հաղթել, դրոշը բարձրացնել, ես ուրախանում եմ, որ մենք ամբողջ աշխարհին ցույց ենք տալիս, որ ուժեղ ենք ու մեր երկիրը լավ ենք ներկայացնում:

Գիտեմ, որ դուք նախապես չեք սիրում կանխատեսումներ անել: Բայց էլ ով, եթե ոչ Դուք, քանի որ շատ լավ եք ճանաչում մեր թիմին: Ի՞նչ տրամադրվածությամբ ու ակնկալիքներով եք մեկնելու Լոնդոն:
Տրամադրվածությունն ինչպես միշտ մարտական է, գնում ենք միայն հաղթելու նպատակով: Աստված տա, որ առանց վնասվածքների մոտենան բոլոր տղաները և կարողանան ձեռք բերեն այն մարզավիճակը, որը պետք է Օլիմպիական չեմպիոն դառնալու համար: Մեր տղաները շատ բանի են ընդունակ, մի քիչ էլ սպորտային հաջողություն լինի, Աստված մեր կողքին լինի, ամեն ինչ լավ կլինի:

Գոհար Նալբանդյան / PanARMENIAN News
---