1 «Արարատում» չկար «պարտություն» բառը. նա մինչև վերջին վայրկյանը պայքարում էրՖուտբոլիստներն իսկական հերոսներ են, ովքեր, սակայն, չդադարեցին մնալ հասարակ մարդիկ 12 մարտի 2013  «Արարատը» մի գաղափարախոսություն էր, որով ապրում էին բոլորը: Ֆուտբոլիստներն իրենց հետևից տանում էին հարյուրհազարավոր երկրպագուների, իրենց ցուցադրած խաղով նրանք կարողանում էին օրեր շարունակ մեծ ուրախություն ու հպարտություն պարգևել բոլորին: 1973 թվականն «Արարատի» աստեղային ժամն էր, ու հաղթանակները ձեռքից բաց չթողեցԵրբ գնդակն «Արարատի» մոտ էր, բոլորը հարձակվում էին, կորցնելու դեպքում` պաշտպանվում 7 մարտի 2013  Միայն հաղթելուց հետո ես զգում դրա գինը և ձգտում ես կրկին բարձրունքում լինել: Հաղթելը պարզապես անհրաժեշտություն է դառնում: Այդպես եղավ նաև «Արարատի» հետ: Գավաթին տիրանալուց հետո թիմը հասկացավ, որ այն ինչ մի քանի տարի առաջ երազանք էր թվում, կարող է իրականանալ մեծ ջանքերի ու համառության շնորհիվ: Խաղացողներից շատերն են խոստովանում, որ եթե չնվաճեին Գավաթը, դժվար թե կարողանային ոսկե մեդալների արժանանալ նաև առաջնությունում: Դա նրանց աստեղային ժամն էր ու այն ձեռքից բաց չթողեցին: Մինչև 89-րդ րոպեն պարտվողների, Բաբաջանյանի հալումաշ լինելու ու 3000 ռուբլիանոց գավաթի մասինԴրամատիկ եզրափակչում, գուցե, շատերն էին կասկածում մեր թիմի հաղթանակին, բայց ոչ արարատցիները 6 մարտի 2013  «Արարատը» 1973 թվականին կարողացավ միանգամից տիրանալ երկու բաղձալի կոչման` գավաթակրի և չեմպիոնի: Այս հաջողությունները բացառիկ էին երկու առումով` մինչ այդ հայկական որևէ թիմ նման արդյունք չէր գրանցել և հայկական ֆուտբոլն ունեցավ իր փառավոր էջը, որն «Արարատի» խաղացողները գրեցին իրենց քրտինքով ու տաղանդով: Հայկական ֆուտբոլի վերածնունդն ու «Արարատի» ոսկե ժամանակաշրջանըՍիմոնյան. Այս ֆուտբոլիստների հետ ամենածանր առաջադրանքներն էլ լուծելի են 5 մարտի 2013  Դեռ մի քանի տարի առաջ, երբ առաջին անգամ հարցազրույց ունեցանք լեգենդար ֆուտբոլիստ Հովհաննես Զանազանյանի հետ, միանգամից որոշեցինք, որ պետք է անպայման մեծ շարք անել «Արարատ» կոչվող ֆուտբոլային հրաշքի հետ:  1 |
Սյուժեներ
