Օլիմպիական չեմպիոն Վլասովն ականջիս ասաց, որ ես ամենաուժեղն եմ (վիդեո)

Իսկապես, ես մի այլ կարգի էի տրամադրված ու պատրաստված թե ֆիզիկապես, թե տեխնիկապես և թե հոգեպես: Ողջ նախապատրաստական փուլում ես ամեն ինչ մի կողմ էի դրել ու լիովին տրվել էի մարզումներիս: Երեկ անձնական մարզչիս`Սամվել Գևորգյանի, հետ էի զրուցում, ասաց «ինչ լավ է այս երկու ամիսներն անցան, թե չէ հետդ խոսել չէր լինում» (ծիծաղում է): Չնայած, բոլոր առաջնություններին էլ ես շատ լրջությամբ եմ պատրաստվում, բայց այս անգամ շատ-շատ յուրահատուկ հաղթանակի ցանկություն ունեի: Այնքան մեծ էր այդ ցանկությունը, որ չեմ կարող ասել` ինչ կլիներ ինձ հետ, եթե ես չկարողանայի մեդալ նվաճել:

Ես իմ մրցակիցներին դատում եմ ըստ արդյունքների: Կարծում եմ, իմ առավելությունը մրցակիցներիս նկատմամբ կայանում էր նաև նրանում, որ ես 1/8 փուլից սկսեցի պայքարն ու մեկ մենամարտ պակաս անցկացրի: Իսկ մյուս ենթախմբում ուժեղ էին հունգարացի և թուրք ըմբիշները, սակայն ես նրանց էլ լավ ուսումնասիրել էի ու գիտեի, որ շատ քաշ են գցել ու դժվանալու են մենամարտել, իսկ ես քաշի խնդիր չունեմ:

Իմ առաջին մրցակիցը Դանիյար Կոբոնովն էր, որը Ասիայի կրկնակի չեմպիոն էր ու աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր: Բայց նա շատ քաշ էր գցել, ու ես զգում էի, որ անպայման հաղթելու եմ: Արդեն մյուս փուլում հաղթեցի Ալեքսանդր Կիկինոունին, որին շատ լավ եմ ճանաչում: Մենք միասին ուսումնամարզական հավաք ենք անցկացրել, նրա մարզիչը Լևոն Ջուլֆալակյանին է մարզել, մի խոսքով, մենք շատ լավ գիտեինք միմյանց: Նա անհարմար մրցակից է, սակայն գիտեի, որ եթե հնարքս ստացվի, նա իմ դեմ ոչինչ չի կարողանա կիրառել:

Գիտեք, ադրբեջանցիների հետ մենամարտերը բոլոր մարզիկների համար էլ լարված են լինում, քանի որ ադրբեջանական «AtaHolding» ընկերությունը միջազգային ֆեդերացիայի գլխավոր հովանավորն է: Սակայն ինձ համար մեկ է, թե ինչ ազգությունից է մրցակիցս, ես դուրս եմ գալիս գորգ ու անում եմ ամեն ինչ, որպեսզի հաղթեմ: Օլիմպիադայի մրցակիցներիցս ես ամենաքիչը ճանաչում էի հենց ադրբեջանցուն, քանի որ նա հայտնություն էր ու միայն վերջին վարկանշային մրցաշարի ժամանակ էր ուղեգիր ձեռք բերել: Միայն երկու մենամարտ էի տեսել նրանից ու լավ տպավորություն էր թողել: Բայց սա կիսաեզրափակիչ հանդիպում էր, ու ես շատ լուրջ տրամադրված բարձրացա գորգ ու առանց միավոր տալու հաղթեցի նրան:

Անկեղծ եթե լինեմ, ես չէի սպասում, որ առաջին մրցափուլում Վլասովը կկարողանա գլորումն իրականացնել: Շատ էի աշխատել այդ դիրքի վրա, ուղղակի չգիտեմ ինչու, չկարողացա ինձ պահել: Երկրորդում էլ նա շատ էր քրտնել, դրա պատճառով էլ որոշեցինք, որ ես հետգցումով կատարեմ հնարքս: Բայց իմ սխալը կայացավ նրանում, որ թողեցի նրան կանգնել: Կարծում էի նաև, որ երրորդ մրցափուլ կկայանա, ու այնտեղ ես հաստատ կկարողանայի հաղթել: Ափսոսում եմ, որ պարտվեցի:

Այո, մենք իրար երկար ժաանակ է ճանաչում ենք: Նա շատ լավ ու հարգանքով ըմբիշ է: Մի անգամ նույնիսկ նրան կատակով ասացի, որ եթե իմանայի, որ կուռք եմ դառնալու նրա համար, այդ մարտում այդքան լավ չէի ինձ դրսևորի, ու նա չէր իմանա իմ ուժեղ ու թույլ կողմերը:

Նա ինձ ասաց, որ ես ամենաուժեղն եմ:

Թե գլխավոր մարզիչը ու թե մյուս մարզիչները գոհ են ինձնից: Ես չորս մենամարտ եմ անցկացրել և միայն եզրափակչում եմ մեկ միավոր տվել մրցակցիս: Եթե հինգ բալային համակարգով ես ինձ գնահատեմ` չորս կնշանակեմ:

Իմ ելույթից հետո ես երեք մարզում եմ անցկացրել մեր մյուս ընբիշների հետ, նրանց պետք է օգնել, ու ես անում եմ ամեն ինչ, որպեսզի նրանց կողքին լինեմ: Փորձում եմ օգնել նաև հոգեբանորեն: Բնականաբար, հետևում եմ նաև նրանց ելույթներին: Եթե ժամանակ ունենամ, շատ եմ ցանկանում ներկա գտնվել ԱՄՆ բասկետբոլի հավաքականի խաղերին ու նաև աթլեթիկայի ինչ-որ մրցման:

Ես շատ շնորհակալ եմ իմ ծնողներից, մեր բոլոր մարզիչներից, ՀԱՕԿ-ից, ֆեդերացիայից, մի խոսքով բոլոր այն մարդկանցից, ովքեր արել են ամեն ինչ, որպեսզի ես ունենամ այսպիսի ձեռքբերումներ: Կցանկանայի առանձնացնել եղբորս, որը այս վերջին 4 տարիների ընթացքում անընդհատ իմ կողքին է եղել, և իմ մեդալների մեծ մասը ես կիսում եմ նրա հետ: Իսկապես, նա շատ մեծ ավանդ ունի իմ հաջողություններում: Ու դե, իհարկե, շնորհակալ եմ մեր հայ ժողովրդից, իսկապես շատ հաճելի է, որ այդպիսի խանդավառությամբ հետևում է մեր ազգը իմ ելույթին: Անկեղծ եմ ասում, այդպիսի ակնթարթներն են ինձ ստիպում ավելի գնահատել իմ հաղթանակը: