   Արմեն Այվազյան.Հայաստանը կանգնած է պատերազմի շեմին, դա իրողություն է, որի հետ հարկ է հաշվի նստել23 փետրվարի 2006 PanARMENIAN.Net - ԵԱՀԿ ՄԽ ղարաբաղյան կարգավորման գծով համանախագահների առաջիկա հանդիպումը Վաշինգտոնում, հատկապես Ռամբույեի տապալումից հետո, դառնում է քաղաքական գործիչների եւ ԶԼՄ-ների քննարկման կենտրոնական թեման: Ադրբեջանական կողմը ուժեղացնում է հակահայկական քարոզչությունը, հատկապես Վլադիմիր Պուտինի Բաքվում գտնվելու ժամանակ, փորձելով Մոսկվայի աջակցությունը ստանալ ղարաբաղյան խնդրի լուծման հարցում: PanARMENIAN.Net գործակալության խնդրանքով, ստեղծված իրավիճակը եւ Հայաստանի ազգային անվտանգության որոշ ասպեկտներ է մեկնաբանում «Համահայկական գործակցություն» ոչ կառավարական կազմակերպության տնօրեն, քաղաքագիտության դոկտոր Արմեն Այվազյանը: Կարելի՞ է որոշակի ակնկալիքներ ունենալ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների Վաշինգտոնում կայանալիք հանդիպումից, եթե այն այնուամենայնիվ կայանա Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ Վաշինգտոնում կայանալիք ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների հանդիպումից պետք չէ ինչ-որ բանի սպասել: Նույնիսկ եթե նրանք պայմանավորվեն Հայաստանի եւ Ադրբեջանի արտգործնախարարների, ապա նաեւ նախագահների հանդիպման մասին, դժվար ինչ-որ բան փոխվի կարգավորման գործընթացում: «Մեկ-երկու էջանոց բովանդակությամբ համաձայնագիրը, որ գուցե ստորագրեն կողմերը, միեւնույն է չի իրագործվելու, քանի որ այն որոշում է միայն կարգավորման սկղբունքները, առանց մանրամասների ճշտման: Իսկ ղարաբաղյան հակամարտությունը պատկանում է այն հակամարտությունների շարքին, որում նույնիսկ ամենափոքր մանրամասը, ինչպիսին, օրինակ, կարող է լինել բլոկպոստի տեղակայումը զինված ուժերի շփման գծում 500 մետր այս կողմ կամ այն կողմ, նույնքան կարեւոր է, որքան, օրինակ, ԼՂՀ կարգավիճակի որոշումը: Նույնիսկ եթե գործը հասնի հակամարտող կողմերի միջեւ Մեծ համաձայնագրի ստորագրմանը, ապա դրա ստորագրումը անհնարին է: Ադրբեջանը կպահանջի առավելագույնը, իսկ Հայաստանը եւ ԼՂՀ-ը ոչ մի զիջման չեն գնա, եւ արդյունքում նախնական համաձայնագրի ստորագրումը կբերի հայկական կողմի վրա միջազգային հանրության նոր ճնշմանը: Եվ այդ ճնշումը կշարունակի կախված մնալ մեր գլխին Դամոկլյան սրի պես: Հայկական եւ ադրբեջանական հանրությունները դեռ պատրաստ չեն որեւէ փոխզիջումային որոշման: Եվ ինչն է կարեւոր, Մեծ համաձայնագրի ստորագրման դեպքում անխուսափելի է Լեռնային Ղարաբաղի ղեկավարության եւ բնակչության դիմադրությունը:Ղարաբաղյան խդնրի շուրջ բանակցությունների ձեւաչափը եւ բովանդակությունը իմիտացիա է կամ էլ հայկական կողմի աններելի եւ միամիտ զիջողություն: Ադրբեջանը պատրաստվում է լուծել հարցը ռազմական եղանակով եւ այդպիսով հրաժարվում է ամեն տեսակ զիջումներից: Նրանք ցանկանում են ամեն ինչ անմիջապես ստանալ, եւ Հայաստանը իրավունք չունի փակել աչքերը պատերազմի նախապատրաստության վրա: Միջազգային հանրությունը, ադրբեջանցի քարոզիչների ջանքերի շնորհիվ, արդեն պատրաստ է պատերազմական ավարտի եւ դրա կողմից դատապարտության հույս կարող ենք չունենալ: Մենք ուրախանում ենք, եթե կարելի է այդպես արտահայտվել, Եվրախորհրդարանի Հին Ջուղայի խաչքարերի ոչնչացումը դատապարտող բանաձեւի առիթով: Արդյո՞ք հայկական կողմը առիթ ունի նման լավատեսության համար: Իրականում, Եվրոպական խորհրդարանը քննարկում է Հին Ջուղայի հայկական գերեզմանատան ավերումը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունից անջատ, այն դեպքում, երբ դրա ակունքները պետք է փնտրել Հայաստանի նկատմամբ Ադրբեջանի վարած ցեղասպան քաղաքականության մեջ: Հայկական կողմին ոգեւորած Եվրախորհրդարանի` Նախիջեւանում Ադրբեջանի գործողությունները դատապարտող բանաձեւի ընդունումը ոչինչ չի որոշում, քանի որ համապատասխան եզրակացություններ չեն արվում, մասնավորապես, չեն նախատեսվում պատժամիջոցներ Ադրբեջանի հանդեպ: Բանձեւը կարող է ունենալ ինչ-որ արդյունք միայն այն դեպքում, եթե մենք կարողանանք հասնել առաջխաղացման տեղեկատվական պատերազմում: Բանաձեւում, ի դեպ, կոչ է արվում երկու երկրներին «չավերել պատմական հուշարձանները»: Ի՞նչ է դա նշանակում. նո՞րից Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ հավասարության նշան է դրվում. այսպես կոչված քաղաքական քաղաքավարությու՞ն: Ես պետք է նշեմ, որ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ ընդունված բոլոր բանաձեւերը եւս կիսակատար են. դրանցում չի ճշտվում հանցագործության համար պատասխանատվությունը, Թուրքիայի նկատմամբ պատժամիջոցները: Իսկ եթե դիտարկենք ընդհանուր առմամբ, ապա պարզ է դառնում, որ Ադրբեջանը պետական մակարդակով ցեղասպանության քաղաքականություն է վարում Հայաստանի հանդեպ:Ինչպե՞ս եք գնահատում ԼՂՀ նախագահ Արկադի Ղուկասյանի այն հայտարարությունը, թե Հայաստանը պետք է հրաժարվի Բաքվի հետ բանակցություններից: ԼՂՀ նախագահ Արկադի Ղուկասյանը լիովին ճիշտ է, երբ ասում է, որ Հայաստանը պետք է դուրս գա Ադրբեջանի հետ բանակցային գործընթացից: Ես լիովին համաձայն եմ ԼՂՀ նախագահի հետ: Հայաստանը պետք է դուրս գար բանակցային գործընթացից դեռ Բուդապեշտում հայազգի սպայի սպանությունից հետո, եւ արդեն առավել եւս Հին Ջուղայի հայկական գերեզմանատան ավերումից հետո: Հայկական կողմը պետք է ընդգրկի վերը նշված բոլոր դեպքերը բանակցությունների ձեւաչափում: Դրանք բոլորը հայտնի դիվանագիտական գործելաձեւեր են. հրաժարվել մասնակցությունից, որպեսզի հետագայում վերադառնալ նոր առաջարկներով: Չի կարելի միշտ գտնվել նույն դիրքերում:Ի՞նչի հասավ Հայաստանը ղարաբաղյան շարժման 18 տարիների ընթացքում: Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ազգային-ազատագրական պատերազմի սկզբից անցած 18 տարիների ընթացքում հայերը ապացուցել են, որ կարող են հաղթել, զարգանալ, նույնիսկ ադրբեջանաթուրքական շրջափակման պայմաններում: Հայաստանը ի վիճակի է ապահովել իր սահմանների անվտանգությունը` վերահսկելով 42 քառ. կմ (Հայաստանը եւ ԼՂՀ-ն միասին): Հայաստանի տնտեսությունը ոչ միայն գոյատեւել է, այլ նաեւ շարժվում է առաջ: Հայկական ռազմավարական միտքը արդեն սկսում է ձեւավորել, նաեւ գործել ինչպես հասարակական կարծիքի վրա, այնպես էլ իշխանության բարձրագույն մարմինների որոշումների ընդունման վրա: Ես համոզված եմ, որ տվյալ պարագայում ժամանակը աշխատում է մեր օգտին, քանի որ ազգային անվտանգության ռազմավարության զարգացման հետ է, որ կարելի է բարձրացնել պետական կառավարման մակարդակը, այդ թվում կաշառակերության դեմ պայքարը եւ կադրային հարցերը: Ի վերջո, կսկսի ձեւավորվել իրական հայրենասիրական քաղաքական վերնախավը: Ինչպպիսի՞ն են ձեր կանխատեսումները մոտակա ապագայի համար: Մենք կանգնած ենք պատերազմի շեմին: Ավաղ, դա իրողություն է, որի հետ հարկավոր է հաշվի նստել: Եվ այնքան էլ կարեւոր չէ, հիմա կսանձազերծվի պատերազմը, մեկ տարուց թե հինգ տարի անց: Պատմության համար դրանք վայրկյաններ են: Պատերազմից կարելի է խուսափել միայն մեկ դեպքում` հասնել պետականության ամրապնդմանը, բանակի մարտունակության բարձրացմանը, կառուցել ազգային անվտանգության կայացած համակարգ, որպեսզի Ադրբեջանը երբեք համոզված չլինի, որ կարող է հաջողության հասնել իր պլանավորած ագրեսիայի ընթացքում: Նման եզրակացությունը պահանջում է արմատապես փոխել պետական շինարարության կուրսը բոլոր ուղղություններով եւ բոլոր ոլորտներում: Կադրեր, տեղեկատվություն, գաղափարախոսություն: Հարկավոր է բարելավել ծանր բարոյահոգեբանական մթնոլորտը Հայաստանում: Ցավոք, պատերազմի թեման հայկական քաղաքական վերնախավում ընդունված չէ քննարկել, իբր, բնակչության շրջանում խուճապ չտարածելու համար: Սակայն Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի պարտավոր է մտածել վաղվա պատերազմի մասին, հենց այն պատճառով, որ դա չլինի: Չէ որ մեր ռազմավարական խորությունն ու մարդկային ռեսուրսներն այնպիսին են, որ պատերազմի անբարենպաստ ելքի դեպքում Հայաստանը կդադարի գոյություն ունենալ որպես պետություն եւ ազգ: Եթե այնուամենայնիվ Ադրբեջանը պատերազմ սանձազերծի, ապա այս անգամ այն կարճատեւ կլինի` երկու-երեք օրից մինչեւ մի քանի շաբաթ: Ինչպիսին էր «յոթօրյա պատերազմը» Իսրայելի եւ Եգիպտոսի միջեւ: Սակայն հենց այդ օրերն էլ որոշում են ազգի ճակատագիրը, քանի որ մենք ժամանակ չենք ունենա արմատապես բարեփոխելու որեւէ բան ռազմական գործողությունների ընթացքում: Մեր տրամադրվածությունը պետք է բացառապես հաղթական լինի: Հաղթանակը դա տարածքային ձեռքբերումներ են, քանի որ պաշտպանության խորության բացակայության պատճառով եւ կորուստներից եւ ավերածություններից խուսափելու համար ապագա պատերազմի վարման ճիշտ ռազմավարություն կլինի տեղափոխել այն հակառակորդի տարածք: Բարոյական առումով մենք կարող ենք հանգիստ լինել` մինչեւ բնական սահման հանդիսացող Քուր գետի տարածքները բուն հայկական հողերն են: Մի խոսքով, խաղաղություն ես ցանկանում` պատրաստվիր պատերազմի:  Ուշադրության կենտրոնում Հոդվածներ. Քաղաքականություն |  Սյուժեներ Այլ հարցազրույցներ Վերջին լուրեր ՊՆ․ Զինծառայողների հարազատները ծանրոցներ ուղարկում են բացառապես կամավոր  Նշվում է, որ զինծառայողների թիկունքային ապահովման բոլոր աշխատանքները պատշաճ իրականացվում ենԱՄՆ սենատորները կոչ են արել Բայդենին հակազդել մամուլի ազատության դեմ հարձակումներին՝ այդ թվում Ադրբեջանում Նշվում է, որ վերջին ամիսներին Ադրբեջանում 10 լրագրող է կալանավորվելԲելառուսն Արցախում 420 ընտանիքի համար բնակավայր կկառուցի Հայտարարվել է, որ ավանը կկառուցվի Աղդամի շրջանում |
