Հռոմի պապը, հնարավոր է, նոյեմբերին Թուրքիա, ապա՝ Հայաստան այցելի

7 սեպտեմբերի 2014 - 17:16 AMT

PanARMENIAN.Net - Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը նոյեմբերի վերջին երկօրյա այցով Թուրքիա կայցելի, գրում է իտալական մամուլը: Դրա համաձայն, այցի նպատակը նոյեմբերի 30-ին անցնող Քրիստոսի աշակերտներից Սբ Անդրեասի հիշատակի արարողությանը մասնակցելն է: Սբ Անդրեասը նաև հունական պատրիարքարանի հիմնադիրն է:

La Repubblica թերթի տեղեկացմամբ, Պոնտիֆիկը նախ կժամանի Անկարա, այնուհետև կուղևորվի Ստամբուլ: Պարբերականը նաև նշում է, որ եթե պատրիարք Բարդուղիմեոսը Հռոմի պապին հրավերը վաղուց էր ուղարկել, նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը մինչև հիմա նույնը չի արել:

Vatican Insider-ն իր հերթին գրում է, որ երկօրյա այցի նմատակն իսլամական աշխարհի հետ երկխոսության զարգացումը, ինչպես նաև Մերձավոր Արևելում դրամատիկ իրադրության վրա միջազգային հանրության ուշադրությունը գրավելն է: Հռոմի պապը մտադիր է այցի ընթացքում հանդես գալ Իրաքում հալածվող քրիստոնյաների պաշտպանությամբ:

Թուրքական TRT-ի համաձայն, Թուրքիայում այցն ավարտելուց հետո Հռոմի պապը կարող է նաև Հայաստան այցելել: Ըստ դիվանագիտական աղբյուրների, երկու երկրի ներկայացուցիչներն էլ պատրաստվում են նախատեսվող այցին: La Repubblica-ն նաև հավելում է, որ հաշվի առնելով Հայոց ցեղասպանությունը չընդունելու պատճառով հայ-թուրքական լարված հարաբերությունները, Հայաստան հնարավոր այցի մասին առայժմ չի հայտարարվում, գրում է Defacto-ն:

Ավելի վաղ հայտնի էր դարձել, որ Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը կարող է Հայաստան այցելել 2015-ին: 90-տոկոսանոց վստահությամբ կարելի է ասել, որ Հռոմի պապը 2015-ին կայցելի Սբ Էջմիածին Հայոց ցեղասպանության 1,5 միլիոն նահատակների սրբադասման կապակցությամբ, հայտարարել էր Սբ Էջմիածնի մամուլի ծառայության ղեկավար, վարդապետ Շահեն Անանյանը՝ նշելով, որ այս մասին խոսվել է Հռոմում Ֆրանցիսկոս I և Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի անձնական հանդիպման ժամանակ: Ըստ նրա, Պապի այցը Հայաստան մեծ խորհրդանշական ազդեցություն կունենա, քանի որ կընդգծի, որ Վատիկանը ճանաչում է Հայոց ցեղասպանությունը, ինչպես 2001-ին դա արել էրՀովհաննես Պողոս Երկրորդը:

Հղումներ թեմայով.

Папа Римский посетит с визитом Турциюю. Defacto

Турцию посетит Папа римский Франциск. TRT

Francis could visit Turkey in November. Vatican Insider

Հայոց ցեղասպանություն

Հայոց ցեղասպանությունը, որն իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ., XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` մոտ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:

Դեռևս Ցեղասպանության իրագործման տարիներին` 1915-23թթ. տերությունները ընդունեցին հայերի կոտորածը դատապարտող բանաձևեր: ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) նմանատիպ բանաձևեր է ընդունել, սակայն դա չկասեցրեց Օսմանյան կայսրության գործողությունները: 1915թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես եկան համատեղ հռչակագրով` դատապարտելով հայերի բնաջնջումը:

Աշխարհի շատ երկրներ և ազդեցիկ միջազգային կազմակերպություններ ճանաչել և դատապարտել են Հայոց ցեղասպանությունը: Պաշտոնապես առաջինը Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել և դատապարտել է Ուրուգվայը 1965թ-ին: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրախորհրդարանը, ՄԱԿ-ի խտրականության կասեցման և փոքրամասնությունների պաշտպանության կանխարգելման ենթահանձնաժողովը, ՄԱԿ-ի ռազմական հանցագործությունների գծով հանձնաժողովը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: Հայերի ոչնչացումը պաշտոնապես ցեղասպանություն են ճանաչել Ֆրանսիան, Ավստրիան, Իտալիան, Գերմանիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Շվեյցարիան, Ռուսաստանը, Լեհաստանը, Լիտվան, Հունաստանը, Սլովակիան, Կիպրոսի Հանրապետությունը, Լիբանանը, Ուրուգվայը, Արգենտինան, Վենեսուելան, Չիլին, Բոլիվիան, Կանադան, Վատիկանը, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Գերմանիան, Պարագվայը, Սիրիան և ԱՄՆ-ի 45 նահանգ:

Բելգիայում և Շվեդիայում Հայոց ցեղասպանության ժխտման համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված (45 հազար եվրո տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում): 2006թ. հոկտեմբերի 12-ին Ֆրանսիայի խորհրդարանն օրինագիծ ընդունեց, որի համաձայն Հայոց ցեղասպանության ժխտումը կքրեականացվի, ինչպես Հոլոքոսթը:

Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը և վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին և արտաքին քաղաքականություն: Թուրքական պետության գործողությունները ներկայացվում են որպես «բռնագաղթ»` հայերի անվտանգությունն ապահովելու նպատակով: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուկը: