Երկու օր Յուրի Շևչուկի հետ. Խորովածից, Էջմիածնից ու հայկական ավանդական հարցերից բացի…

Երկու օր Յուրի Շևչուկի հետ. Խորովածից, Էջմիածնից ու հայկական ավանդական հարցերից բացի…

Շևչուկը համերգի ժամանակ խնդրեց պահպանել Թեղուտը

Ռուսական ռոքի ամենավառ ներկայացուցիչներից մեկը Երևանում էր: ДДТ խմբի անփոխարինելի լիդերը լրագրողների հետ շփվեց մի քանի անգամ: Յուրի Շևչուկը ասուլիսին երկար խոսեց, կիսվեց իր մտորումներով, ասաց, որ նախապես խնդրել է քաղաքականությունից հարցեր չտալ: Ասաց, որ Հայաստանը հրաշալի երկիր է, հայ երաժիշտները տաղանդավոր են, համերգի ժամանակ խնդրեց պահպանել Թեղուտը, ասաց, որ պատրաստ է երգել Արցախում: Պատմեց, որ Էջմիածին է գնացել, խորոված կերել և այլն, և այլն…

PanARMENIAN.Net - Հանրահայտ արվեստագետներից քո երկրի ու հայրենակիցների մասին գովեստի խոսքեր լսելը միշտ հաճելի է: Հաճելի է իմանալ, որ նրանք ծանոթ են Հայաստանի պատմությանը, որ գիշերային Երևանը ցնցել է նրանց, բայց… Երբեմն ավելի հաճելի է պարզապես լսել նրանց մտորումները, հիշողությունները, կանխատեսումները: Մոռանալ, որ պետք է խորովածի ու մնացածի մասին հարցեր տալ ու պարզապես լսել այն, ինչ նա խոսում է: Այս դեպքում` երաժիշտ, պոետ, նկարիչ Յուրի Շևչուկը:

Մարդը, վայրը

Ես կուզեի լսել ձեր ոչ սովորական ռոքը, որը ծնվում է այս ոչ սովորական վայրում: Գիտեք տեղը, վայրը շատ խիստ անդրադառնում է ամեն ինչի ու նաև մարդու վրա: Թեև կոսմոպոլիտները ինձ հաճախ են հարցնում՝ « իսկ դու, Յուրա, ինչո՞ւ ես Ռուսատանում ապրում»: Նույն այդ կապույտ երկինքը Կանադայում, Ամերիկայում է: Ես ասում եմ` այո, իհարկե, Կանադայում էլ, Եվրոպայում էլ ծառերը, թփերը նույնն են, բայց Ռուսաստանում ուրիշ են, իմ ծառերն ու թփերն այնտեղ խոսում են:

Ռոքը

Ռոքը ջազի պես է դարձել հիմա: Ռոք լսում է առաջադեմ երիտասարդությունը, որը հասկանում է այդ մշակույթը: Դրա հետ մեկտեղ մի հսկայական մասսա «փոփսա» է լսում: Ես Լոնդոնում տաքսի նստեցի, ռադիոյի բոլոր ալիքները փոխեցինք` միայն դա էր: ԱՄՆ-ում էլ է այդպես. քիչ ռադիոալիքներ կան, որ լավ երաժշտություն են հեռարձակում, սա գլոբալ երևույթ է` ճաշակի միջակությունը: Միանման մեքենաներ, միանման երաժշտություն, միանման հագուստ: Բայց սա էլ է նորմալ, սա մարդկությունն է: Լավ է, որ ռոքը դեռ պահում է էներգիան և մասսային: Ես հիանալի գիտեմ՝ ինչով եմ զբաղվում. հանրային մշակույթով: Ռոքի միջոցով մենք փորձում ենք մարդուն այն բարձունքին հասցնել, որը պատկերացնում ենք: Գիտեք` քննարկման առարկան է տարբեր ռոքում և փոփում: Փոփում մի հարց կա՝ քնել, թե չքնել, իսկ այ ռոքը բոլորովին այլ հարց է տալիս՝ լինել, թե չլինել: 80-ականներին ի՞նչ էր կատարվում. ռոք շարժում: Այն ժամանակ ռոքը հենց այդ հարցն էլ տալիս էր՝ լինել, թե չլինել:

Թեև քաղաքականության մասին հարցեր պիտի չլինեին, բայց…

Ցանկացած քաղացի իրավունք ունի իր քաղաքական դիրքորոշումն արտահայտելու ու հետևելու, թե այն մարդիկ, ում ինքն ընտրել է (ես դրանց մենեջերներ եմ ասում), ուր են տանում իր երկիրը: Ես քաղաքական գործիչ չեմ կարող լինել, դա լուրջ աշխատանք է` պետք է տարատեսակ հոդվածներ, մենագրություններ գրել, ինչպես Լենինը: Բայց քաղաքականությամբ ցանկացած քաղաքացի պետք է հետաքրքրվի: Այն ասացվածքը շատ եմ սիրում քաղաքականության մասին, որ եթե դու չզբաղվես քաղաքականությամբ, այն կզբաղվի քեզնով:

Քաղաքականությամբ զբաղվել ոչ բոլորը կարող են: Դա նաև լուրջ պատասխանատվություն է: Լինել քաղաքական գործիչ նշանակում է, որ մի օր էլ հայրենակցիդ կարող ես դեպի մահ ուղարկել: Ես երբեք գեներալ ու ադմիրալ չեմ լինի, մարդուն մահվան ուղարկելու ուժ չունեմ:

Այն պահից, ինչ ինձ վռնդեցին կոմսոմոլից, ընդդիմադիր եմ: Բնական է, որ ստեղծագործող մարդը ընդդիմադիր է: Բայց պետք չէ դա էլ միանշանակ ընկալել: Կարող է և այդպես չլինել: Պարզապես, գիտեք, քաղաքական գործիչների համար մարդիկ սովորական մարդիկ են, իսկ ինձ համար յուրաքանչյուր մարդն անհատականություն է: Հիմա Ռուսաստանում ու, կարծում եմ, Հայաստանում ևս, հնի ու նորի պայքար է: Նաև քաղաքականության մեջ: Պայքար է ամենուր: Իշխանության պետք չեն ազատ քաղաքացիներ, որովհետև պետք է համոզել, ապացուցել նրանց ամեն բան. այն, թե ուր ես տանում երկիրը, ինչ ես անում: Ու այսպես ամեն ինչ պայքարի է վերածվում, հնի ու նորի, անցյալի ու ապագայի: Ռուսաստանում ապրելու համար պետք է խելահեղ լավատես լինել: Ուղղակի պետք է ժպտալ ու ասել` «բայց ախր կյանքը հիասքանչ է»:

Խորհրդային միություն

Պետք չէ այդպես միանշանակ ժխտել կամ հաստատել ամեն բան, ասել, որ ամեն ինչ լավ էր, կամ ամեն ինչ վատ էր: Շատ լավ բաներ կային` հարաբերություններ, որ անփոխարինելի են: Մեր բակում գիտե՞ք ոնց էր. ասենք, եթե տղաներից մեկի մոտ ծխախոտ տեսնեին, բակի մեծերից ցանկացածը նրան ծնողի իրավունքով կարող էր պատժել, բարկանալ կամ ամբողջ բակը կհավաքվեր ու կդաստիարակեր նրան: Հրաշալի մարդկային հարաբերություններ էին:

Հիշում եմ մեր բակի Պաշա մորաքրոջը, ով ամբողջ բակի երեխաների համար կարկանդակ էր պատրաստում, հիշում եմ նրա սերը մեր հանդեպ… սեր կար, հարաբերություններ, որ հիմա շատ են պակասում: Քայլում ես փողոցով ու եթե անծանոթ մեկին ժպտաս, նա հաստատ կզգուշանա:

Ճշմարտություն, ազատություն

Ճիշտը վայրկենական է. մի բան, որ անընդհատ շարժման մեջ է, և որպեսզի տեսնեք ճշմարտությունը, պետք է անընդհատ լարեք զգայարանները: Դուք կտեսնեք, ու այն անմիջապես կանհետանա, բայց կմնա ճանապարը, որը լուսավորում է ճշմարտությունը:

Մենք անընդհատ դոգմաների, կլիշեների հետևից ենք ընկնում, օգտագործում դրանք. մի փոքր ենք ընդամենն ապրել, բայց մեզ թվում է` ամեն ինչ գիտենք:

Իսկ ազատությունն անազատ մի բան է: Կար ժամանակ, որ մեզ թվաց՝ վերջ, եկավ այն, բոլորս ազատ ենք, հիմա երկնքից մանանա կթափվի, անվճար հաց, ուտելիք… Տվեցին այդ հացը, բայց թակարդներով:

Տիգրան Մեհրաբյան / PanARMENIAN Photo, Աստղիկ Հակոբյան / PanARMENIAN News
 Ամենաընթերցվողը բաժնում
Ի՞նչ է պլանավորում անել Netflix-ը՝ բաժանորդներին վերադարձնելու համար
«Երեք շիշ գինի»՝ նոր ձևաչափ առանց սահմանների
Վանդալիզմի զոհ դարձած արվեստի ամենահայտնի գործերը
 Ուշադրության կենտրոնում
Երևան-Լիոն գործակցության հեռանկարում Կոնդի վերակառուցումն առանցքային կլինի

Երևան-Լիոն գործակցության հեռանկարում Կոնդի վերակառուցումն առանցքային կլինի Տիգրան Ավինյանն ու Գրեգորի Դուսեն այցելել են պատմական թաղամաս

 Բաժնի այլ նյութերը
Ձև ու ծավալ ստացած Ազնավուրյան մեղեդին Բացվել է քանդակագործ Մկրտիչ Մազմանյանի ինտերակտիվ ցուցահանդեսը
Արվեստի աշխարհում ամենաազդեցիկ հայկական ազգանունը Գագոսյանի ճանապարհը՝ հոլիվուդյան ֆիլմի մոտիվներով
Դեգան, Սարյանն ու Ուրարտուն Մշակութային յուրացում՝ մեծերի թեթև ձեռքով
---